Napad nieobecności to nieprawidłowe impulsy elektryczne w mózgu, które występują w obu półkulach. Dysocjacja to stan, w którym osoba dysocjuje lub traci kontakt z rzeczywistością.
Czym są napady absencji?
Definicja:
Napad nieobecności jest rodzajem napadu zwanym również petit mal lub uogólnionym napadem początkowym, w którym występuje nieprawidłowa aktywność elektryczna w obu półkulach mózgu.
Symptomy:
Napady absencji występują najczęściej u dzieci, u których występują takie objawy jak brak ruchu, mlaskanie warg, ruchy żucia. Czasami powieki mogą trzepotać, a osoba wydaje się nieświadoma tego, co się dzieje i może wydawać się, że patrzy prosto przed siebie. Napad trwa od 10 do 20 sekund.
Diagnoza:
Diagnoza napadów nieobecności odbywa się poprzez wykluczenie innych problemów za pomocą badań krwi, tomografii komputerowej i nakłucia lędźwiowego, a następnie wypełnienie elektroencefalogramu (EEG). EEG może wykryć nieprawidłową aktywność mózgu, która jest oznaką napadów.
Przypisy:
Uważa się, że zmiany genetyczne prowadzące do nietypowej aktywności w korze i wzgórzu mózgu są prawdopodobnie odpowiedzialne za napady nieobecności, które występują najczęściej u dzieci w wieku od 4 do 14 lat, a także częściej u dziewczynek. W niektórych przypadkach, nietypowa forma napadów nieobecności występuje u dzieci, które mają zespół Lennoxa-Gastauta i zespół Dravet, dwie formy padaczki. Zespół Dravet jest rzadszym typem padaczki, który bywa lekooporny, a więc trudny do leczenia, ale opracowywane są nowe leki zmniejszające częstotliwość napadów.
Czynniki ryzyka:
Dzieci, których członkowie rodziny mają napady drgawkowe, są w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia napadów nieobecności. Napady te są również częstsze u dziewczynek niż u chłopców. Odkryto pewne mutacje genów, które zwiększają ryzyko wystąpienia niektórych rodzajów padaczki. Na przykład zespół Dravet jest związany z mutacją genu SCN1A. W innych przypadkach, zmutowane geny, które kontrolują kanały wapniowe komórek nerwowych, zostały powiązane z napadami petit mal.
Leczenie:
Leczenie polega na przyjmowaniu leków przeciwdrgawkowych w celu powstrzymania napadów od ich występowania. Pacjenci z napadami muszą przyjmować leki przeciwnapadowe do końca życia.
Co to jest dysocjacja?
Definicja:
Dysocjacja obejmuje zaburzenia umysłu, w których ludzie tracą kontakt z rzeczywistością. Istnieją różne rodzaje zaburzeń dysocjacyjnych, w tym amnezja dysocjacyjna, w której osoba traci pamięć i informacje osobiste. Dysocjacyjne zaburzenie tożsamości jest wtedy, gdy osoba ma wiele osobowości.
Symptomy:
Osoby z dysocjacyjnym zaburzeniem tożsamości mają dwie lub więcej oddzielnych osobowości i często nie mogą pamiętać codziennych wydarzeń i informacji osobistych. Mogą nagle dramatycznie przełączać osobowości, co może, ale nie musi być oczywiste dla ludzi, którzy ich znają, a oni sami zazwyczaj nie są świadomi zmiany. W przypadku amnezji dysocjacyjnej osoby tracą pamięć o konkretnych wydarzeniach lub nawet tracą pamięć o tym, kim są i jakie było ich życie.
Diagnoza:
Diagnoza polega na wykluczeniu innych schorzeń za pomocą badań krwi, EEG i MRI. Psychiatrzy zwracają uwagę na objawy, dają testy psychologiczne i oceniają, czy pacjent pasuje do kryteriów dysocjacji.
Przyczyny:
Traumatyczne wydarzenia są przyczyną większości przypadków dysocjacji. Poważne nadużycia seksualne, fizyczne i emocjonalne we wczesnym dzieciństwie często prowadzą do dysocjacji rozwijającej się w dzieciństwie, kiedy kształtuje się tożsamość osoby.
Czynniki ryzyka:
Osoby, które w dzieciństwie doznały poważnych nadużyć, fizycznych, seksualnych i emocjonalnych, mają największe ryzyko rozwoju jakiegoś rodzaju zaburzenia dysocjacyjnego jako ochronnego mechanizmu obronnego.
Leczenie:
Psychoterapia i czasami hipnoza mogą być stosowane w przypadku amnezji w celu odzyskania wspomnień i w przypadku dysocjacyjnego zaburzenia tożsamości w celu zintegrowania różnych osobowości w jedną.
Różnica między Napadami Absencji a Dysocjacją?
Definicja
Napad nieobecności to uogólniony napad o początku, w którym występuje nieprawidłowa aktywność elektryczna w obu półkulach mózgu. Dysocjacja jest wtedy, gdy osoba traci kontakt z rzeczywistością i może mieć amnezję lub dysocjacyjne zaburzenie tożsamości.
Symptomy
Objawy napadu nieobecności obejmują zmianę ruchów, mlaskanie warg, ruchy żucia i trzepotanie powiekami. Objawy dysocjacji obejmują utratę pamięci lub przełączanie osobowości, ale osoba jest nieświadoma tej zmiany osobowości.
Diagnoza
Napad nieobecności jest diagnozowany poprzez wykonanie EEG, które pokazuje nieprawidłową aktywność mózgu. Dysocjacja jest diagnozowana przez psychiatrę odnotowującego kryteria diagnostyczne i wykonującego testy psychologiczne.
Przyczyny
Przyczyną napadów nieobecności jest genetyka, zespół Lennoxa-Gastauta, zespół Dravet. Przyczyną dysocjacji jest ciężkie nadużycie w dzieciństwie i trauma.
Czynniki ryzyka
Dzieci, szczególnie dziewczynki, są najbardziej narażone na napady nieobecności oraz jeśli w rodzinie występuje historia napadów. Osoby, które doświadczyły poważnego nadużycia w dzieciństwie są najbardziej narażone na zaburzenia dysocjacyjne.
Leczenie
Leki przeciwdrgawkowe są stosowane w leczeniu napadów nieobecności. Psychoterapia i hipnoza są stosowane w leczeniu osób, które mają zaburzenie dysocjacji.
Podsumowanie Napady absencji Vs. Dysocjacja
- Napady absencji są spowodowane problemami z impulsami elektrycznymi w mózgu, które często są spowodowane problemami genetycznymi.
- Dysocjacja to stan, który zdarza się z powodu ekstremalnego nadużycia w dzieciństwie i traumy.
- Napady absencji są leczone za pomocą leków przeciwdrgawkowych.
- Dysocjację leczy się za pomocą psychoterapii i hipnozy.