Emocje mają znaczenie. Znajdują się w samym rdzeniu ludzkiego doświadczenia i istnienia. Emocje definiują nas jako ludzi, co do tego, kim jesteśmy jako nasze ciało i intelekt. Kształtują nasze życie w najgłębszy sposób i pomagają nam określić, co jest warte naszej uwagi. Odgrywają kluczową rolę w sposobie, w jaki widzimy, postrzegamy, rozumiemy i rozumujemy o ludziach i rzeczach wokół nas. To nasze emocje nas napędzają, motywują i napędzają, niezależnie od tego, jak logiczni, rozsądni i racjonalni myślimy, że jesteśmy lub możemy być. Ale co się stanie, gdy maszyny zaczną interpretować uczucia, emocje, nastroje i uwagę tak, jak robią to ludzie?

Jest to możliwe dzięki stosunkowo nowej gałęzi sztucznej inteligencji (AI) zwanej „Emotion AI” lub „Artificial Emotional Intelligence”. Jest to potężna i niezwykła technologia, która ma na celu replikację ludzkich emocji w maszynach, aby symulowały, rozumiały i reagowały na ludzkie emocje. Znana jest również jako affective computing. Odbywa się to poprzez przechwytywanie emocji. W informatyce, „przechwytywanie” oznacza po prostu przechowywanie danych w komputerze. Cóż, chodzi o to, aby opracować Emotion AI, które jest w stanie wykryć ludzkie emocje dokładnie tak, jak robią to ludzie. Więc co to jest i jak to dokładnie działa w przeciwieństwie do rzeczywistego rozpoznawania emocji u ludzi? Przyjrzyjmy się temu.

Sztuczne rozpoznawanie emocji





Sztuczna inteligencja emocjonalna, znana również jako Emotion AI, to stosunkowo nowa gałąź sztucznej inteligencji znana jako „affective computing”, która zamierza replikować ludzkie emocje w maszynach tak, jak robią to ludzie. Integruje sztuczną inteligencję, informatykę, kognitywistykę, robotykę, psychologię, biometrię i wiele innych, aby umożliwić nam komunikację i interakcję z maszynami za pośrednictwem naszych emocji lub uczuć. Odbywa się to poprzez wychwytywanie emocji. Co ciekawe, cyfrowi asystenci w naszych domach i na naszych smartfonach są w stanie zrozumieć nie tylko to, co mówimy, ale także jak mówimy. Nawet reakcje emocjonalne, które można zmierzyć, również mówią analitykom wiele o tym, co przykuwa naszą uwagę. Rozpoznawanie emocji to nauka zajmująca się identyfikacją ludzkich emocji, zazwyczaj na podstawie wyrazu twarzy, gestów, języka ciała i tonu.

Rozpoznawanie emocji u ludzi

Ludzkie emocje są uniwersalne, co oznacza, że ludzie wykazują spójny wzór w rozpoznawaniu emocji, a jednocześnie wykazują pewną zmienność między jednostkami. Nazywa się to inteligencją emocjonalną. Obejmuje ona zestaw umiejętności, które określają, jak skutecznie postrzegamy, rozumiemy, wykorzystujemy i interpretujemy nasze własne oraz cudze uczucia i emocje. Inteligencja emocjonalna jest najważniejszym czynnikiem, który mówi nam, jak dobrze dogadujemy się z innymi zarówno zawodowo, jak i osobiście. Ludzie używają wielu niewerbalnych wskazówek, takich jak wyraz twarzy, język ciała, gesty i ton głosu, aby wyrazić swoje emocje. Ludzie, w rzeczywistości, mają naturalny sposób rozumienia i interpretowania emocji, w przeciwieństwie do sztucznej inteligencji emocjonalnej, która przechwytuje emocje za pomocą kilku technologii w celu replikacji ludzkich emocji.





Różnica między rozpoznawaniem emocji u AI i ludzi

Definicja

– Rozpoznawanie emocji to sztuka i nauka rozpoznawania ludzkich emocji. Ludzie wykazują spójny wzorzec w rozpoznawaniu emocji i jednocześnie wykazują pewną zmienność pomiędzy jednostkami. Ludzie różnią się znacznie pod względem dokładności w identyfikowaniu emocji innych osób. Wykorzystanie technologii do przechwytywania i replikacji ludzkich emocji jest jednak stosunkowo nowym obszarem badawczym informatyki, zwanym „sztuczną inteligencją emocjonalną” lub „przetwarzaniem afektywnym”.

Fenomen

– Rozpoznawanie emocji u ludzi jest naturalnym zjawiskiem, w którym używają oni wielu niewerbalnych wskazówek, takich jak mimika twarzy, język ciała, gesty i ton głosu, aby wyrazić swoje emocje. Jednakże ludzie mogą mieć różne reakcje poznawcze na tę samą sytuację, co oznacza, że ich myśli mogą się różnić. Sztuczne rozpoznawanie emocji, z drugiej strony, obejmuje rozpoznawanie, interpretację i replikację ludzkich emocji przez komputery i maszyny. Istnieją zasadniczo dwa podejścia do automatycznego rozpoznawania emocji: techniki oparte na wiedzy i metody statystyczne.

Podejście

– Sztuczna inteligencja emocjonalna osiągana jest dzięki zdolności do widzenia, czytania, słuchania, rozumienia i poznawania życia emocjonalnego ludzi. Obejmuje to interpretację słów i obrazów, widzenie i wyczuwanie wyrazów twarzy, kierunków spojrzenia, gestów, języka ciała i tonu głosu. Wiąże się to również z tym, że maszyny są w stanie wyczuć nasze tętno, temperaturę ciała, poziom sprawności fizycznej i oddychanie, wśród innych zachowań organizmu. To sprawia, że są one coraz bardziej zdolne do oceny ludzkiego zachowania. Ludzie mają naturalny sposób rozumienia i interpretowania emocji.



Aplikacje

– Istnieje kilka rzeczywistych przykładów sztucznej inteligencji emocjonalnej, których jesteśmy świadkami na co dzień, takich jak pokoje, które zmieniają oświetlenie i muzykę w oparciu o nasze nastroje, nasze własne cyfrowe asystenty, zabawki, które angażują młode umysły za pomocą naturalnych reakcji emocjonalnych, automatyczne systemy korepetycji itp. Ludzka inteligencja emocjonalna pomaga uzupełnić luki istniejące w sztucznej inteligencji emocjonalnej. Rozpoznawanie emocji u ludzi opiera się na wizualnym doświadczeniu ekspresji twarzy.

Podsumowanie rozpoznawania emocji w AI vs. Ludzie

Rozpoznawanie emocji u ludzi jest naturalnym zjawiskiem, w którym używają oni wielu niewerbalnych wskazówek, takich jak mimika twarzy, język ciała, gesty i ton głosu, aby wyrazić swoje emocje. Inteligencja emocjonalna jest najważniejszym czynnikiem, który mówi nam, jak dobrze dogadujemy się z innymi zarówno zawodowo, jak i osobiście. Jesteśmy jednak na progu nowej ery, w której maszyny zaczną interpretować uczucia, emocje, nastroje i uwagę tak samo jak ludzie. Jest to możliwe dzięki stosunkowo nowej gałęzi sztucznej inteligencji (AI) zwanej „Sztuczną Inteligencją Emocjonalną” lub „Affective Computing”. Polega ona na rozpoznawaniu, interpretowaniu i replikowaniu ludzkich emocji przez komputery i maszyny.