Kolektywizm i socjalizm to praktyki, zasady i teorie, które sugerują, że władza powinna być w rękach społeczeństwa jako całości; oba te zjawiska są związane z koncepcjami Karola Marksa. Również kilka krajów, takich jak Korea Północna i Chiny, może posiadać elementy kolektywizmu i socjalizmu. Jeśli chodzi o różnice między nimi, kolektywizm podkreśla spójność grupy i długoterminowe relacje zamiast niezależności i osobistych dążeń. Dla porównania, socjalizm skupia się na własności publicznej zamiast prywatnej. Poniższe dyskusje pogłębiają te rozróżnienia.

Czym jest kolektywizm?

Jako teoria polityczna kolektywizm jest związany z komunizmem, ponieważ sugeruje, że władza powinna należeć do obywateli jako całości, a nie tylko do kilku jednostek. Korzystniej jest wtedy stworzyć strukturę, która umożliwia realizację wspólnych celów. Niemniej jednak, zasada ta jest dość trudna do zrealizowania, czego dowodem jest dążenie do stworzenia kolektywistycznego społeczeństwa w Związku Radzieckim.





Ponadto kolektywizm to praktyka lub zasada nadawania większego znaczenia jedności niż celom osobistym. Postrzega długoterminowe relacje jako istotne, ponieważ sprzyjają one realizacji celów grupowych społeczeństwa. Członkowie społeczeństwa kolektywistycznego mogą z łatwością zrezygnować z własnych dążeń na rzecz grupy. Ktoś, kto kieruje się zasadami kolektywizmu, może nawet postrzegać bycie chwalonym jako niepokojące. Również w pracy dotyczącej podejmowania decyzji stwierdzono, że kolektywiści mają tendencję do bycia mniej niezależnymi i bardziej lojalnymi wobec członków centralnej grupy wewnętrznej (Le Febvre & Franke, 2013). Ten wzór kulturowy jest bardziej powszechny wśród społeczności konwencjonalnych w Ameryce Łacińskiej, Azji i Afryce. Kolektywizm jest często opisywany jako przeciwieństwo indywidualizmu, który jest częściej obserwowany w nowoczesnych społeczeństwach Ameryki Północnej, Nowej Zelandii, Australii i Europy (Triandis, 2001).

Jeśli chodzi o jej zwolenników, Jean-Jacques Rousseau, filozof z Genewy, jest uważany za najwcześniejszego nowoczesnego zwolennika zachodnich idei kolektywistycznych z jego „Du contrat social” (umową społeczną) z 1762 r., w której opowiedział się za tym, że prawdziwą wolność i byt można znaleźć w podporządkowaniu się ogólnej woli wspólnoty. Zostało to następnie poparte przez Georga Wilhelma Friedricha Hegla, niemieckiego filozofa, w XIX wieku, kiedy argumentował, że bezwarunkowe podporządkowanie się narodowi jest ostatecznym wyrazem moralności społecznej i jest kluczem do prawdziwego bytu i wolności. To stwierdzenie zostało później powtórzone przez Karola Heinricha Marksa, niemieckiego filozofa, który napisał, że „To nie świadomość ludzi określa ich byt, ale ich byt społeczny określa ich świadomość” (Encyclopaedia Britannica, 2020).

Czym jest socjalizm?



Socjalizm zakłada, że społeczeństwo powinno posiadać lub kontrolować nieruchomości i zasoby naturalne dla dobra grupy. W tej perspektywie ludzie nie pracują dla siebie, wszystko co produkują jest dorobkiem społeczeństwa i wszyscy korzystają z wzajemnych wysiłków. Ponieważ promuje on prywatną własność, kapitalizm jest często określany jako przeciwieństwo socjalizmu. Socjaliści argumentują, że oddanie władzy tylko kilku jednostkom podważa prawdziwą wolność i równość (Sztylka, 2020).



Genezę socjalizmu przypisuje się sprzeciwowi wobec indywidualizmu i ekscesów kapitalizmu. W XVIII i XIX wieku Europa Zachodnia doświadczyła gwałtownego wzrostu przemysłowego i gospodarczego, co spowodowało, że bogate jednostki stały się bogatsze, a biedne rodziny uboższe. Ten stan nierówności społecznych pobudził wczesnych myślicieli socjalistycznych, takich jak Robert Owen (brytyjski filantrop, reformator społeczny i walijski producent tekstyliów), Claude Henri de Rouvroy, comte de Saint-Simon (francuski teoretyk polityczny i ekonomiczny oraz biznesmen), Karl Heinrich Marx (niemiecki filozof, socjolog, dziennikarz i rewolucjonista socjalistyczny) oraz Władimir Lenin (rosyjski rewolucjonista i polityk) To głównie Lenin rozwijał i promował wcześniejsze idee socjalistów (Kenton, 2020).

Różnica między kolektywizmem a socjalizmem

Definicja

Kolektywizm to praktyka lub zasada nadawania większego znaczenia jedności niż celom osobistym. Postrzega długoterminowe relacje jako istotne, ponieważ wspierają one grupowe cele społeczeństwa. Dla porównania, socjalizm zakłada, że społeczeństwo powinno posiadać lub kontrolować nieruchomości i zasoby naturalne dla dobra grupy. W tej perspektywie ludzie nie pracują dla siebie, wszystko, co produkują, jest dorobkiem społeczeństwa i wszyscy korzystają z wysiłków innych.

Skontrastowane z



Kolektywizm jest często opisywany jako przeciwieństwo indywidualizmu. Kolektywizm skupia się na spójności grupy, długoterminowych relacjach i celach grupowych. Z drugiej strony, indywidualizm podkreśla ludzką niezależność i osobiste dążenia. W przypadku socjalizmu, kapitalizm jest często określany jako jego przeciwieństwo. Kapitalizm promuje prywatną własność, podczas gdy socjalizm opowiada się za własnością publiczną.

Lokalizacja

Kolektywizm jest bardziej powszechny wśród społeczności konwencjonalnych w Ameryce Łacińskiej, Azji i Afryce (Triandis, 2001). Niektóre z krajów, które są bardziej kolektywistyczne, to Indie, Tajwan, Brazylia i Gwatemala (Cherry, 2020). Chociaż nie ma „czystych” rządów socjalistycznych, Korea Północna, Chiny i Kuba zostały opisane jako posiadające silne elementy socjalistyczne, ponieważ w większości mają gospodarkę państwową (Seta, 2020).

Zwolennicy

Jeśli chodzi o kolektywizm, do zwolenników należą Jean-Jacques Rousseau, G.W.F. Hegel i Karol Marks (Encyclopaedia Britannica, 2020). Dla porównania, zwolennicy socjalizmu to Robert Owen, Claude Henri de Rouvroy, comte de Saint-Simon, Karl Heinrich Marx i Włodzimierz Lenin (Kenton, 2020).

Kolektywizm a socjalizm

Podsumowanie

  • Kolektywizm to zasada nadawania większego znaczenia jedności nad celami osobistymi, natomiast socjalizm stawia tezę, że społeczeństwo powinno kontrolować nieruchomości i zasoby naturalne dla dobra grupy.
  • Kolektywizm jest często określany jako przeciwieństwo indywidualizmu, podczas gdy socjalizm jest często przeciwstawiany kapitalizmowi.
  • Jeśli chodzi o kolektywizm, do zwolenników zalicza się Rousseau, Hegla i Marksa. Dla porównania, do zwolenników socjalizmu należą Owen, Saint-Simon, Marks i Lenin.