Wstęp

Metycylina jest antybiotykiem stosowanym w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Dokładniej, jest ona klasyfikowana jako antybiotyk β-laktamowy o wąskim spektrum działania. Jeśli chodzi o bakterie, metycylina jest stosowana w leczeniu szczepu zwanego Staphylococcus aureus. Bakteria ta jest związana z zakażeniem skóry, krwi i zapaleniem płuc.

MRSA i MSSA i dwa akronimy dla większego opisu interakcji między bakteriami Staphylococcus aureus i leczenia antybiotykami metycylinowymi β-laktamowymi. Oba równie ważne do zrozumienia, jeśli chodzi o leczenie infekcji!

Definicja i patofizjologia

MRSA

MRSA to akronim oznaczający „metycylinooporny Staphylococcus aureus”. Odnosi się on w szczególności do szczepów bakterii Staphylococcus aureus, które stały się odporne (lub uodpornione) na różne antybiotyki β-laktamowe.

Te oporne szczepy to bakterie gram-dodatnie. Zazwyczaj rozwijają się one, aby stać się opornymi w dłuższych okresach czasu. W trakcie tego rozwoju oporności, istnieje wewnętrzna aktywność genów i rodzaje naturalnej selekcji, które pomagają im stawać się coraz bardziej odpornymi na leczenie antybiotykami.

MSSA

MSSA to akronim oznaczający „metycylinowrażliwy Staphylococcus aureus”. MSSA odnosi się w szczególności do szczepów bakterii Staphylococcus aureus, które są wrażliwe na leczenie antybiotykami β-laktamowymi.

Podatność na leczenie antybiotykami β-laktamowymi oznacza, że schorzenia związane z bakteriami Staphylococcus aureus są wrażliwe na leczenie, a zatem łatwo poddają się leczeniu.

Prezentacja kliniczna i zachowanie się zakażenia bakteryjnego

Zakażenia związane z MRSA i MSSA zwykle prezentują się jako:

• Zakażenia skóry (takie jak czyraki lub poważne stany chorobowe jak martwicze zapalenie powięzi)
• Zapalenie płuc
• Bakteryjne zakażenia serca
• Zakażenia w miejscach chirurgicznych i wokół wyrobów medycznych
• Zakażenia kości i stawów

Gdzie MSSA idzie do uzdrowienia i dobrze reaguje na antybiotyki, MRSA wykazuje postępujące zakażenia, w tym zakażone obszary są ciepłe w dotyku, zwiększone pogłębianie i produkcja ropy, a progresja do gorączki systemowej i wstrząsu systemowego.

Badania krwi zwykle potwierdzają obecność Staphylococcus aureus, a pogarszająca się progresja wskazuje na oporność. Jako potwierdzenie, analiza laboratoryjna potwierdzi obecność MRSA.

Czynniki ryzyka

Czynniki ryzyka nabycia metycylinoopornego Staphylococcus aureus mogą być związane ze szpitalem lub ze społecznością. Do tych czynników ryzyka należą:

• Pobyt w szpitalu (zwłaszcza przy słabym układzie odpornościowym)
• Inwazyjne urządzenia medyczne (takie jak kroplówki i cewniki)
• Pobyt w placówkach opieki długoterminowej (takich jak domy opieki)
• Sporty kontaktowe z kontaktem skóra do skóry
• Przepełnione i niehigieniczne środowiska (w tym więzienia, obozy wojskowe itp.)
• Zakażenia wirusem HIV
• Nadużywanie narkotyków drogą iniekcji
• Wyższe rozpowszechnienie aktywności seksualnej w grupach płci męskiej

Do czynników ryzyka nabycia metycylinowrażliwego Staphylococcus aureus należą:

• Kontakt skóra do skóry
• Kontakt z powierzchniami i przedmiotami, które zostały skażone Staphylococcus aureus
• Dzielenie się przedmiotami osobistymi, które mają kontakt z komórkami skóry (takimi jak ręczniki, maszynki do golenia, sprzęt sportowy).

Leczenie

Leczenie MRSA jest wyzwaniem, ponieważ wiele antybiotyków nie jest już skutecznych wobec zakażenia bakteryjnego. W zależności od rodzaju zakażenia, alternatywne antybiotyki mogą być potencjalnie skuteczne. Leczenie MSSA jest jednak bardziej proste, a leczenie jest skuteczne.

Następujące zakażenia mogą być leczone za pomocą wskazanej terapii:

MRSA

Wankomycyna: złożone zakażenia skóry, bakteriemia, zakażenia cewników, zakażenia kości i zapalenie płuc.

Klindamycyna i linezolid: proste zakażenia skóry i zapalenie płuc

MSSA

Cephalexin: proste infekcje skórne

Nafcillin: wszystkie inne zakażenia

Jeśli chodzi o MRSA, szansa na poważne powikłania jest dość wysoka. Infekcja bakteryjna może stać się tak oporna, że często konieczna jest amputacja kończyny, a w niektórych przypadkach pacjent nie będzie w stanie zwalczyć infekcji, co doprowadzi do śmierci.

Profilaktyka

Zakażeniom MRSA można zapobiegać poprzez utrzymywanie właściwej higieny osobistej, zakrywanie ran skórnych, unikanie dzielenia się przedmiotami osobistymi, usuwanie produktów kobiecych co 4-8 godzin oraz wczesne leczenie w przypadku podejrzenia zakażenia.

W placówkach dobra higiena, zakrywanie rąk i powierzchni oraz regularna sterylizacja mogą zapobiec wystąpieniu MRSA.

Zakażeniom MSSA można zapobiegać poprzez właściwą higienę osobistą, zakrywanie ran skóry, unikanie dzielenia się przedmiotami osobistymi oraz wczesne podjęcie leczenia w przypadku podejrzenia zakażenia.

Podsumowanie

MRSA i MSSA są zakażeniami wywoływanymi przez bakterie Staphylococcus aureus. MRSA jest oporny na leczenie antybiotykami β-laktamowymi, gdzie MSSA jest na nie wrażliwy. Obydwoma tymi zakażeniami można się zarazić podczas bezpośredniego kontaktu ze skórą innej osoby, dzielenia się przedmiotami osobistymi oraz dotykania skażonych produktów lub powierzchni. Do zakażenia MRSA dochodzi jednak również w warunkach szpitalnych, w niehigienicznych obiektach, przy niehigienicznych praktykach związanych z nielegalnymi narkotykami oraz jako powikłania pooperacyjne.

Jeśli chodzi o leczenie, MSSA można łatwo leczyć nafcyliną i cefaleksyną, natomiast MRSA ewentualnie wankomycyną, klindamycyną i linezolidem. Niestety, wysoki poziom oporności w niektórych zakażeniach MRSA może sprawić, że leczenie będzie nieskuteczne i spowoduje długotrwałe konsekwencje zdrowotne, ewentualną amputację, a nawet śmierć.