Teza i antyteza są technikami literackimi stosowanymi w celu przedstawienia punktu podczas debaty lub wykładu czy dyskursu na jakiś temat. Teza jest teorią lub definicją punktu będącego przedmiotem dyskusji. Antyteza to dokładne przeciwieństwo punktu przedstawionego w tezie. Anti jest przedrostkiem oznaczającym przeciw. Antyteza zatem idzie przeciwko tezie, aby stworzyć efekt opozycji. Antyteza tworzy zderzenie idei lub opinii i jest urządzeniem retorycznym używanym do kołysania opinii czytelnika. Dwa przeciwne stwierdzenia podkreślają punkt w literaturze, polityce i innych forach debaty. Słysząc dwie strony argumentu musi mieć większy wpływ na czytelnika lub słuchacza. Dwie przeciwstawne idee sprawiają, że punkt pisarza jest bardziej określony i oczywisty.
Definicja tezy
Teza jest początkiem badania lub debaty. Jest wprowadzeniem do tematu. Teza to normalny sposób patrzenia na dane zagadnienie. Teza jest przyjętym sposobem myślenia lub postrzegania zagadnienia, które ma być omawiane lub o którym się pisze. Często jest to teoria przedstawiana przez filozofów i zwykle wierzona przez większość. Teza może być użyta w dokumencie pisemnym lub jako przemówienie. Opracowanie tezy patrzy na pozytywną stronę tematu, który ma być przedstawiony lub omówiony. Tematem jest zazwyczaj to, co czytelnicy uważają za normalne. W kontekście politycznym może to być to, co jest postrzegane jako status quo. Niekoniecznie jest to sytuacja właściwa dla danych czasów pod względem politycznym, ale to, co było normą i co zostało ustalone przed tym, jak musi nastąpić zmiana.
Definicja antyteza
Antyteza to przeciwieństwo lub opozycja do tezy. Anti będąc przedrostkiem, a dodając go do thesis, pisze się antithesis. Anti zmienia znaczenie słowa teza. Opozycja lub przeciwstawne stwierdzenie lub słowo, to rola, którą odgrywa antyteza. Antyteza pomaga wydobyć powód debaty lub emocjonalnego stwierdzenia. Spojrzenie na przeciwstawny temat i porównanie tezy i antytezy uwypukla obraz mentalny poprzez aspekt anty słowa antyteza. Na przykład, kiedy Neil Armstrong powiedział światu, że zrobił jeden mały krok dla człowieka i wielki skok dla ludzkości, użył normalnego kroku, który wziął jako tezę, i użył antytezy jako wielki skok, aby stworzyć obraz, jak wielki ten krok był dla ludzkości. To stworzyło niezapomniany obraz i pokazuje ogrom pierwszego człowieka chodzącego po księżycu. Antyteza jest formą retoryki i użytecznym sposobem przekonywania ludzi i rozpalania reakcji emocjonalnych. Antyteza została wykorzystana przez pisarzy i polityków, aby wzbudzić emocje i przynieść do domu ważny punkt.
Jaki jest związek między Tezą, Antytezą i syntezą?
Teza wraz z antytezą daje w efekcie syntezę, według filozofa Hegla. Dialektyka Hegla to metoda filozoficzna polegająca na tym, że między przeciwstawnymi stronami zachodzi szereg sprzecznych zdarzeń. Opisuje on tezę jako punkt wyjścia, antyteza jest reakcją, a synteza jest wynikiem reakcji. Karol Marks użył tej filozofii do wyjaśnienia powstania komunizmu. Według teorii Marksa:
Tezą był kapitalizm, sposób prowadzenia Rosji w tamtym czasie.
Antytezą był proletariat, robotnicy przemysłowi i siła robocza w tamtym czasie. Proletariat postanowił zbuntować się przeciwko kapitalistom, ponieważ był wyzyskiwany. Ta reakcja to antyteza, czyli opozycja.
Synteza wynika z tego, że te dwie grupy przeciwstawiają się sobie i następuje wynik, synteza. Wynikiem jest nowy porządek rzeczy i nowe relacje. Tym nowym porządkiem był komunizm. Był on bezpośrednim wynikiem antytezy lub opozycji politycznej. Związek jest zatem pomiędzy postrzeganą „normalnością” lub punktem wyjścia a opozycją, antytezą, w celu stworzenia nowego porządku rzeczy.
Jak wykorzystuje się Tezę i Antytezę w kręgach literackich?
Efekt dramatyczny i kontrasty charakterów są tworzone poprzez antytezę. Pisarz używa normalnej postaci dopasowanej do całkowicie przeciwnej postaci, aby stworzyć zrozumienie lub różne osobowości lub różne środowisko. Śnieżka i zła królowa, która jest macochą, są doskonałym przykładem antytez. Solilokwium Hamleta „Być albo nie być” podsumowuje jego ówczesny dylemat i wprowadza zamęt myślowy. Charles Dickens wykorzystuje tę technikę retoryczną w „Opowieści o dwóch miastach”, gdy na początku pierwszego rozdziału opisuje „It was the best of times and the worst of times”. Czytelnik zostaje natychmiast wciągnięty w opowieść i niepokojące czasy Rewolucji Francuskiej, które są sceną dla książki.
Jak Teza i Antyteza są wykorzystywane na arenie politycznej?
Dobrze znani politycy używają tezy i antytezy w swojej propagandzie i przemówieniach, aby pobudzić swoich zwolenników. Dobrze znany adres Gettysburg, podany przez Abrahama Lincolna, użył antytezy mało i długo w Gettysburgu przy poświęceniu bohaterstwa narodowego. Lincoln powiedział:
„Świat mało odnotuje, ani długo nie będzie pamiętał, co my tu mówimy, ale nigdy nie może zapomnieć, co oni tu zrobili”. To przemówienie przeszło do historii jako jedno z najważniejszych przemówień i na pewno zostało zapamiętane.
Antyteza w mowie pomaga ogłosić sentymenty i zebrać tłumy razem ze względu na swoją emocjonalną moc. Martin Luther King użył antytez, aby rozkołysać tłum, mówiąc, że jeśli ludzie nie zdecydują się żyć razem jako bracia, to z pewnością zginą jako głupcy.
Jak teza i antyteza tworzą część debaty?
Formalne debaty dobrze wykorzystują koncepcję opozycji, którą przynosi użycie antytezy. Debata rozpoczyna się od przedstawienia tezy, po której następuje antyteza i podsumowanie w postaci syntezy. Na przykład debata na temat jedzenia mięsa może się rozpocząć od przedstawienia argumentów za jedzeniem mięsa. Kolejna część debaty argumentuje za niejedzeniem mięsa, a na koniec punkty za i przeciw mogłyby podsumować jedzenie mięsa, ale w małych porcjach w ramach potrzeb dietetycznych danej osoby. Konflikt argumentu pojawia się między tezą a antytezą. Podsumowanie dla słuchaczy do podjęcia jest synteza punktów dokonanych w debacie.
Co sprawia, że Antyteza jest urządzeniem retorycznym?
Antyteza wyczarowuje bardziej emocjonalną reakcję z powodu czynnika opozycji. Dodanie w wypowiedzi przeciwnej lub wyolbrzymionej formy słowa sprawia, że ma ona większy wpływ na słuchacza. Na przykład w przypadku spaceru człowieka po Księżycu nie było to tylko małe wydarzenie, które miało miejsce, gdy rakieta poleciała na Księżyc. Nie, to była gigantyczna wyprawa na inną planetę. Czy było to zamierzone czy nie, stwierdzenie to przetrwało próbę czasu. Stało się jednym z najbardziej znanych cytatów podkreślających konkretne wydarzenie. Sprytne użycie antytezy gigantycznego skoku jako części wypowiedzi sprawiło, że słowa te wyróżniły się w asthey marked this occasion. Przybliżają one światu wpływ tych kroków jako wielkiej wizji i osiągnięcia ludzkości.