Hipnoza i medytacja: techniki i praktyki umysłowe bez jednej definicji, ale mają coś wspólnego z osiągnięciem zmienionego stanu umysłu, który ostatecznie spowoduje dobre zdrowie i samopoczucie. Pomimo ich długiej historii, nadal panuje atmosfera sceptycyzmu wobec tych dwóch koncepcji. Być może chodzi o te demonstracje osób, które klną jak kurczaki na sugestie hipnotyzera. Jeśli chodzi o medytację, to nawet pomijając jej duchowe i religijne tło, często niejasna i czasami niespójna terminologia z pewnością czyni ją podatną na oskarżenia o mistycyzm. W każdym razie, w świecie medycyny alternatywnej i zdrowego życia, popularność zarówno hipnozy jak i medytacji jest niezaprzeczalna, a każdy z nich wydaje się pracować dla swoich zwolenników, którzy wychwalają ich korzyści.

Główna różnica między hipnozą a medytacją wydaje się oczywista na początku. Hipnoza jest wywołana przez hipnotyzera, podczas gdy medytacja jest zaangażowana indywidualnie. Aby być bardziej precyzyjnym jednak, dwa również różnią się w rodzaju stanu psychicznego, że jednostka jest pod. Istnieją również pewne różnice w rodzaju korzyści zdrowotnych, które mogą być uzyskane z praktyką każdego z nich. Hipnoza i medytacja, jak również ich różnice, są badane dalej w następujących sekcjach.

Czym jest hipnoza?

Hipnoza to zarówno proces współpracy pomiędzy uczestnikiem a hipnotyzerem, jak i stan psychiczny, podczas którego uczestnik odpowiada na sugestie hipnotyzera. Powszechny opis hipnozy przez zewnętrznych obserwatorów jako stanu przypominającego sen lub trans nie jest do końca poprawny, choć zrozumiały, ponieważ hipnoza pochodzi od greckiego słowa hypnos, które oznacza „sen”. Cechą charakterystyczną stanu hipnozy jest podwyższona sugestywność, ale praktycy opisują również skupioną uwagę i hiper-świadomość. Ten stan psychiczny jest wywoływany przez hipnotyzera na uczestniku za pomocą różnych środków, choć większość technik indukcji hipnotycznej wymaga rozluźnienia i powtarzania, co przypomina nieco popkulturowe wyobrażenie o wymachiwaniu zegarkiem przed uczestnikiem i kazaniu mu śledzić jego ruch.

Najwcześniejszą formą indukcji jest technika stosowana przez XVIII-wiecznego niemieckiego lekarza Franza Mesmera, który próbował zademonstrować swoją teorię transferu energii pomiędzy obiektami ożywionymi i nieożywionymi, która może być kontrolowana w celu wpływania na zachowanie ludzi. Uważa się, że termin ten został stworzony na początku XIX wieku przez Francuza Étienne Félix d’Henin de Cuvillers lub szkockiego chirurga dr Jamesa Braida.

Hipnoza jest najczęściej stosowana do zarządzania bólem w warunkach medycznych, takich jak zapalenie stawów lub zespół jelita drażliwego (IBS), jak podczas zabiegów stomatologicznych lub porodu. Jest to również powszechne w pracy psychiatrycznej i psychologicznej w celu leczenia lub zarządzania fobiami, bezsennością i innymi zaburzeniami snu, a także negatywnymi nawykami, takimi jak palenie lub inne uzależnienia. Kilka rodzajów hipnozy, zwanej hipnoterapią, zostało opracowanych na przestrzeni lat. Niektóre znane techniki to tradycyjny typ, który był praktykowany przez hipnotyzerów z epoki wiktoriańskiej, Ericksonian, który został założony przez psychiatrę Miltona Ericksona, który jest również znany jako ojciec nowoczesnej hipnoterapii, hipnoterapia skoncentrowana na rozwiązaniach, która koncentruje się na rozwiązaniu problemu, a nie na samym problemie i obejmuje wyznaczanie przyszłych celów dla siebie, a także poznawczo-behawioralna, która ma na celu pomoc w połączeniu i wyrównaniu świadomości i podświadomości. Autohipnoza jest techniką często reklamowaną w celu osiągnięcia relaksu i pewności siebie, proces ten jest bardzo podobny do medytacji.

Czym jest medytacja?

Medytacja to każda z różnych technik służących osiągnięciu alternatywnego stanu umysłu lub świadomości. Historycznie, medytacja jest wykonywana w różnych tradycjach religijnych, aby albo połączyć się z wyższą istotą, albo osiągnąć wyższy stan bycia. Nowoczesne praktyki medytacji opierają się na tych starożytnych praktykach, ale są pozbawione wymiaru duchowego, stając się zamiast tego zarówno techniką, jak i celem, którym jest skupiona uwaga lub podwyższona świadomość. Istnieją dwie główne metody używane przez praktyków, aby osiągnąć ten wyższy stan świadomości lub bycia. Pierwsza z nich polega na skupieniu się na określonym obiekcie, takim jak świeca, własny oddech lub oddychanie, obraz, słowo lub mantra. Druga metoda polega na byciu świadomym siebie w danej chwili, jak również swojego otoczenia, w tym tego, co dzieje się dookoła.

Medytacja sięga czasów starożytnych, a obrazy póz medytacyjnych sięgają 5000 – 3500 lat p.n.e., a teksty sięgają 1500 lat p.n.e. w Indiach. Chiny również mają swój udział, z tekstami datowanymi na 500 – 200 r. p.n.e. Starsze religie, takie jak hinduizm, buddyzm i taoizm są najbardziej znaczącymi źródłami praktyk medytacyjnych, chociaż stosunkowo nowsze, takie jak islam, judaizm i chrześcijaństwo mają swoje własne tradycje. Wraz z tłumaczeniem tekstów wschodnich, XVI i XVII-wieczni filozofowie europejscy, tacy jak Voltaire i Schopenhauer, podjęli medytację jako temat do dyskusji. Dopiero w XX wieku medytacja zyskała rozgłos i stała się praktyką w Stanach Zjednoczonych, czemu towarzyszyły badania naukowe i badania nad zastosowaniem w medycynie.

Poza praktyką własną, medytacja jest czasami zalecana przez lekarzy jako alternatywa dla leczenia bólu. Specjaliści od zdrowia psychicznego wykorzystują również programy medytacyjne do zarządzania lub leczenia zaburzeń, takich jak depresja, zaburzenia osobowości, bezsenność i zaburzenia lękowe. Wśród wielu typów i technik medytacyjnych stosowanych obecnie są medytacja mindfulness, która obejmuje Mindfulness-Based Stress Reduction (MBSR) i Mindfulness-Based Cognitive Therapy (MBCT), medytacja transcendentalna, która jest specyficzną praktyką medytacyjną obejmującą powtarzanie dźwięku zwanego mantrą i ma na celu pomóc praktykującemu osiągnąć stan zrelaksowanej świadomości, a także medytacja Vipassana, jedna z najstarszych buddyjskich, w której osoba jest zachęcana do poszukiwania prawdziwego zrozumienia natury własnej rzeczywistości.

Różnica między hipnozą a medytacją

Definicja

Hipnoza to proces współpracy pomiędzy uczestnikiem a hipnotyzerem, a także stan psychiczny, podczas którego uczestnik odpowiada na sugestie hipnotyzera. Mediacja to dowolna z różnych technik służących osiągnięciu alternatywnego stanu umysłu lub świadomości.

Stan umysłu

W hipnozie uczestnik jest wprowadzany w stan podwyższonej sugestywności, skupionej uwagi i hiper-świadomości. Podczas medytacji, praktykujący osiąga stan wyższej świadomości ze skupioną uwagą i podwyższoną świadomością.

Jak to jest osiągane

Hipnozę osiąga się za pomocą różnych metod, zwanych zbiorczo indukcją hipnotyczną. Stany medytacyjne osiąga się poprzez skupienie się na określonym obiekcie lub obrazie, albo poprzez bycie świadomym siebie, w danej chwili, i swojego otoczenia.

Historia

Najwcześniejsza technika związana z hipnozą była praktykowana przez Franza Mesmera w XVIII wieku. Samo słowo hipnoza zostało stworzone na początku XIX wieku przez Francuza Étienne Félixa d’Henin de Cuvillers lub szkockiego chirurga dr Jamesa Braida. Obrazy póz medytacyjnych pochodzą z 5000 -3500 lat p.n.e. z Indii, a teksty medytacyjne z 1500 lat p.n.e. z Indii i 500 – 200 lat p.n.e. z Chin. Teksty medytacyjne były tłumaczone na języki europejskie i omawiane przez filozofów w XVI i XVII wieku, ale dopiero w XX wieku zyskały rozgłos i praktykę, czemu towarzyszyły badania naukowe i medyczne.

Aplikacja

Hipnoza jest najczęściej stosowana do zarządzania bólem w warunkach i procedurach medycznych, a także do leczenia lub zarządzania fobiami, bezsennością i innymi zaburzeniami snu, a także negatywnymi nawykami, takimi jak palenie lub inne uzależnienia. Techniki medytacyjne są również wykorzystywane jako alternatywa dla leczenia bólu, a programy medytacyjne są wykorzystywane do zarządzania lub leczenia zaburzeń, takich jak depresja, zaburzenia osobowości, bezsenność i zaburzenia lękowe.

Rodzaje

Niektóre z rodzajów hipnozy to hipnoza tradycyjna, hipnoterapia ericksonowska, hipnoterapia skoncentrowana na rozwiązaniach, hipnoterapia poznawczo-behawioralna i autohipnoza. Wśród wielu rodzajów technik medytacyjnych są medytacja mindfulness (MBSR, MBCT), medytacja transcendentalna i medytacja Vipassana.

Hipnoza a medytacja

Podsumowanie

• Hipnoza i medytacja to praktyki lub techniki stosowane do wywołania lub osiągnięcia zmienionego stanu umysłu lub świadomości w celu osiągnięcia pozytywnych korzyści zdrowotnych.
• Hipnoza jest współpracą pomiędzy uczestnikiem a hipnotyzerem, podczas której uczestnik jest wprowadzany w stan podwyższonej sugestywności, skupionej uwagi i hiper-świadomości.
• Medytacja to każda z różnych praktyk mających na celu osiągnięcie alternatywnego stanu umysłu lub świadomości, w którym praktykujący wykorzystuje techniki skupienia i świadomości, aby osiągnąć wyższy stan bycia.
• Pomimo popularności i deklarowanych korzyści, pozostaje sceptycyzm wobec tych dwóch praktyk, głównie z powodu ograniczonego zrozumienia, sensacyjnych demonstracji i niejasnych lub mistycznych terminologii.