Nie każda platforma programistyczna wytwarza wykonywalny kod maszynowy, który działa bezpośrednio na procesorze. Te platformy, które nie produkują wykonywalnego kodu maszynowego, generują pewien rodzaj pośredniej reprezentacji programu, czyli bytecode. Ten bytecode jest następnie odczytywany przez specjalny program na maszynie użytkownika, który wykonuje program na lokalnym procesorze. Program ten nazywany jest maszyną wirtualną. Kod binarny jest zupełnie inny od kodu bajtowego i jest bezpośrednio zrozumiały dla maszyn. Jednak w ciągu ostatnich kilku lat różnica między kodem bajtowym a binarnym nieco się zatarła.
Czym jest kod bajtowy?
Bytecode jest kodem pośrednim pomiędzy kodem źródłowym a kodem binarnym skompilowanym do uruchomienia na maszynie wirtualnej (VM) zamiast na jednostce centralnej (CPU). Jest to zasadniczo kod niskiego poziomu, który jest tak samo jak język asemblerowy procesora sprzętowego (taki jak język asemblerowy IA-32). Interesującą rzeczą w maszynach wirtualnych jest to, że prawie zawsze mają one swój własny format kodu bajtowego. Różnica polega na tym, jak taki kod binarny jest wykonywany.
Bajtkod jest wysoce zoptymalizowanym zestawem instrukcji zaprojektowanych do efektywnego wykonania przez interpreter oprogramowania. Żaden procesor sprzętowy w świecie rzeczywistym nie wykonuje tych instrukcji. Bajtkody są zazwyczaj dystrybuowane w pakiecie z jednym plikiem, który może wymagać rozpakowania w celu uzyskania poszczególnych plików bajtkodu do dekompilacji na kod źródłowy. Bajtkody to zwarte kody numeryczne, stałe, adresy szesnastkowe i numeryczne.
Co to jest kod binarny?
Kod binarny reprezentuje literę, cyfrę lub inny znak w komputerze. Jest to w zasadzie system kodowania, którego większość komputerów i urządzeń skomputeryzowanych używa do wysyłania, odbierania i przechowywania informacji. Binarny po prostu reprezentuje schemat numeracji, który używa tylko dwóch wartości: 0 i 1. Reprezentuje on instrukcje procesora komputerowego lub wszelkie inne dane, które wykorzystują tylko te dwie wartości. Jest to najbardziej uproszczona forma danych reprezentowanych w całości przez binarny system cyfr składający się z ciągu kolejnych 0 i 1.
Kod maszynowy wykorzystuje zestawy cyfr binarnych do tworzenia instrukcji. Kod binarny jest również używany do reprezentowania najmniejszej ilości danych, które przepływają przez prawie wszystkie złożone systemy oprogramowania i sprzętu, które są używane do obsługi większości dzisiejszych zasobów danych i aktywów. W rzeczywistości natura kodu binarnego i danych odgrywa znaczącą rolę w fundamentalnym świecie technologii informacyjnych. Większość nowoczesnych komputerów wykorzystuje kodowanie binarne dla instrukcji i danych.
Różnica między Bajtkodem a kodem binarnym
Podstawy
W przeciwieństwie do konwencjonalnych programów binarnych, w których każda instrukcja jest dekodowana i wykonywana przez sprzęt, maszyny wirtualne wykonują własne dekodowanie binarnych programów. Kod binarny, jak sama nazwa wskazuje, jest w formacie binarnym (0’s i 1’s), który jest zupełnie inny od kodu bajtowego, który jest uważany za kod pośredniego poziomu skompilowany do uruchomienia na maszynie wirtualnej zamiast na procesorze. Został on skompilowany z kodu źródłowego do kodu niskiego poziomu przeznaczonego dla interpretera oprogramowania.
Format
Bajtkody to zwarte kody numeryczne, stałe, adresy szesnastkowe i numeryczne. Jest to kod pośredni pomiędzy kodem źródłowym a kodem binarnym skompilowanym do uruchomienia na maszynie wirtualnej (VM) zamiast na jednostce centralnej (CPU). Kod binarny jest najbardziej uproszczoną formą danych reprezentowanych w całości przez binarny system cyfr składający się z ciągu kolejnych 0 i 1. Kod binarny jest uważany za kod niskiego poziomu.
Zależność od platformy
Bytecode jest niezależny od platformy, ponieważ jest skompilowany do uruchomienia na maszynie wirtualnej, a system z maszyną wirtualną może być wykonywany niezależnie od platformy. Kod binarny, przeciwnie, jest zależny od platformy, ponieważ kod obiektu jednej platformy nie może być uruchomiony na tym samym systemie operacyjnym. Różne maszyny wirtualne są przeznaczone dla różnych systemów operacyjnych, a bajtkod jest w stanie uruchomić się na różnych systemach operacyjnych. Bytecode działa tylko wtedy, gdy interpreter jest dostępny.
Podsumowanie
Bytecode to wysoce zoptymalizowany zestaw instrukcji zaprojektowany do efektywnego wykonywania przez interpreter oprogramowania. Żaden procesor sprzętowy w świecie rzeczywistym nie wykonuje tych instrukcji. Kod binarny reprezentuje instrukcje procesora komputerowego lub jakiekolwiek inne dane, które wykorzystują tylko te dwie wartości. Kod maszynowy wykorzystuje zestawy cyfr binarnych do tworzenia instrukcji. Kod maszynowy składa się z instrukcji z zestawu instrukcji procesora, który jest wbudowanym zestawem poleceń komputera. Skompilowany program złożony z kodu maszynowego nazywany jest binarnym.
Co to jest przykładowy bytecode?
Popularnym przykładem bytecode jest Java bytecode, który jest skompilowany z kodu źródłowego Java i może być uruchomiony na maszynie wirtualnej Java (JVM).
Czym jest kod bajtowy Javy i czym różni się od kodu maszynowego?
Kod bajtowy Javy to zestaw instrukcji dla maszyny wirtualnej Javy (JVM). Jest to kod poziomu pośredniego pomiędzy kodem źródłowym a kodem maszynowym wykonywanym przez maszynę wirtualną. Z kolei kod maszynowy to kod niskiego poziomu, który może być bezpośrednio rozumiany przez komputery.