Wraz z postępem technologicznym gospodarki światowe stale się rozwijają. Daje to początek nowym karierom, innowacyjnym działaniom i nowym zajęciom generującym dochód. Podczas gdy normą była praca wyłącznie w biurach, obecna sytuacja sprzyja ludziom pracującym w domu, posiadającym elastyczne miejsca pracy i dostępności światowych dostawców usług online, takich jak Uber. Doprowadziły one do powstania sharing economy i gig economy. Chociaż te dwie są podobne pod wieloma względami, mają różnice omówione w tym artykule.

Czym jest gospodarka współdzielenia?

Jest to gospodarka oparta na dzieleniu się, nabywaniu i dostarczaniu dóbr i usług poprzez ułatwienie w postaci platformy internetowej. Dzięki temu ludzie mogą dzielić się niewykorzystanym majątkiem, jednocześnie go monetyzując. Era Internetu szczególnie ułatwiła właścicielom i poszukiwaczom aktywów połączenie i ułatwienie handlu. Na przykład Airbnb ułatwił wykorzystanie nieczynnych mieszkań. Oznacza to, że klienci mogą uzyskać zakwaterowanie po niższej stawce niż w kurortach, a właściciele domów mogą uzyskać dodatkowy dochód z nieczynnych aktywów. Do innych graczy w sharing economy należą:

• Co-working spaces- Z wieloma lokalizacjami na całym świecie, zapewniają one przestrzenie robocze dla freelancerów i pracowników pracujących z domu. Stawki różnią się w zależności od ilości czasu spędzonego w tych przestrzeniach roboczych.
• Platformy pożyczania pieniędzy- Są to firmy, które świadczą usługi pożyczania pieniędzy po tańszych stawkach niż te oferowane przez tradycyjne instytucje pożyczające pieniądze.
• Platformy freelancerskie- Strony internetowe takie jak Upwork łączą klientów z usługodawcami na całym świecie.

Wśród wyzwań stojących przed gospodarką współdzielenia znajdują się;

• Niepewność regulacji- Gospodarka współdzielenia jest regulowana przez władze federalne. Niezarejestrowane firmy świadczące te usługi mogą mieć przewagę, która po prostu rujnuje rynek.
• Ochrona danych konsumentów- Obawy zostały podniesione ze względu na brak ochrony danych konsumentów i dzielenie się nimi z osobami trzecimi.
• Bezpieczeństwo- Pojawiły się liczne przypadki obaw o bezpieczeństwo na platformach takich jak Airbnb i Uber.

Co to jest Gig Economy?

Jest to gospodarka charakteryzująca się elastycznymi i tymczasowymi miejscami pracy. W tym przypadku firmy preferują zatrudnianie freelancerów i niezależnych wykonawców, co często wiąże się z wykorzystaniem platformy internetowej. Wynikiem gospodarki gig jest wzrost wydajności usług, bardziej przystępne usługi nie wspominając o elastyczności, która pochodzi z elastycznego planu pracy, jak również wygoda. Na przykład, przed erą Internetu, uzyskanie taksówki było dość zadanie, nie wspominając, że nie były łatwo dostępne. Dzięki platformom takim jak Uber, wygoda jest niezrównana. Firmy korzystają z cięcia kosztów, które w przeciwnym razie płacą pracownikom w pełnym wymiarze godzin lub płacą za biura, podczas gdy pracownicy cieszą się elastycznym doświadczeniem pracy.

Pomimo korzyści płynących z gospodarki gig, istnieją pewne wady. Pracownicy gigowi mogą nie otrzymywać pewnych świadczeń, takich jak ubezpieczenie i płatne dni urlopu. Rutyna może być trudna do osiągnięcia z tym środowiskiem pracy, ponieważ nie ma nadzoru. Skutkuje to takimi problemami jak zaburzenie rytmu snu i codziennej rutyny, które mogą wpływać na zdrowie psychiczne. Rozwój kariery jest również zagrożony, ponieważ umowy nie zawsze są zgodne z linią kariery. Pracodawcy nie zawsze mogą dotrzeć do pracowników w razie potrzeby, co może wpłynąć na działalność firmy, nie wspominając o erozji relacji między pracownikami a pracodawcami.

Podobieństwa między Sharing Economy a Gig Economy

• Obie wykorzystują dostępne zasoby, aby ułatwić działalność gospodarczą
• Obie wypełniają lukę pomiędzy dostawcą usług a konsumentami

Różnice pomiędzy Sharing Economy a Gig Economy

Definicja

Sharing economy odnosi się do gospodarki opartej na dzieleniu się, nabywaniu i dostarczaniu towarów i usług poprzez ułatwienie w postaci platformy internetowej. Z drugiej strony, gig economy odnosi się do jest gospodarki charakteryzującej się elastycznymi i tymczasowymi miejscami pracy z udziałem freelancerów i niezależnych wykonawców.

Podejście

Podczas gdy gospodarka współdzielenia wypełnia lukę między właścicielami niewykorzystanych aktywów a konsumentami, gig economy wypełnia lukę między pracodawcami a freelancerami.

Zalety

Zalety gospodarki współdzielenia obejmują wykorzystanie niewykorzystanych aktywów dla właścicieli aktywów, stąd dodatkowy dochód i dostępność tych aktywów dla konsumentów w niższej cenie, oferując jednocześnie wygodę. Z drugiej strony, zalety gospodarki gigowej obejmują wzrost przystępnych i wydajnych usług, nie wspominając o elastyczności, która pochodzi z elastycznego planu pracy, jak również wygody. Firmy korzystają również z cięcia kosztów, które w przeciwnym razie opłacałyby pracowników etatowych lub płaciłyby za biura, podczas gdy pracownicy cieszą się elastycznym doświadczeniem pracy.

Wady

Wady sharing economy obejmują niepewność regulacji, dzięki której niezarejestrowane firmy świadczące te usługi mogą mieć przewagę, która po prostu rujnuje rynek, brak ochrony danych konsumentów i liczne przypadki obaw o bezpieczeństwo na niektórych platformach. Z drugiej strony, wady gig economy obejmują brak świadczeń pracowniczych, takich jak ubezpieczenie i płatne dni urlopu, brak rutyny dla pracowników, co może wpływać na zdrowie psychiczne i powolny rozwój kariery. Pracodawcy mogą nie zawsze dotrzeć do pracowników, gdy jest to potrzebne, co może wpłynąć na działalność biznesową, nie wspominając o erozji relacji między pracownikami a pracodawcami.

Podsumowanie Sharing Economy vs. Gig Economy

Sharing economy odnosi się do gospodarki opartej na dzieleniu się, nabywaniu i dostarczaniu dóbr i usług poprzez ułatwienia platformy internetowej, której celem jest wypełnienie luki pomiędzy właścicielami niewykorzystanych aktywów a konsumentami. Z drugiej strony, gig economy odnosi się do gospodarki charakteryzującej się elastycznym i tymczasowym zatrudnieniem z udziałem freelancerów i niezależnych wykonawców w celu wypełnienia luki pomiędzy pracodawcami a freelancerami.