Dziedzina mikrobiologii farmaceutycznej ewoluowała na przestrzeni lat dzięki ostatnim postępom technologicznym, którym towarzyszyła publikacja nowych i zharmonizowanych metod kompendialnych. Dlatego tak ważne jest, aby mikrobiolodzy odpowiedzialni za monitorowanie jakości mikrobiologicznej produktów farmaceutycznych nadążali za zmianami wokół. O jakości mikrobiologicznej gotowych produktów decyduje jakość materiałów wyjściowych, którymi w większości przypadków są niesterylne materiały lub produkty. Takie produkty są używane do produkcji bardziej złożonych produktów farmaceutycznych lub używane we wstępnych etapach tego, co stanie się produktami sterylnymi.
Chociaż większość wypuszczanych produktów nie wymaga sterylizacji, niektóre produkty są testowane na obecność niepożądanych mikroorganizmów. Obecność pewnych mikroorganizmów w niektórych niesterylnych produktach może wpływać na właściwości terapeutyczne produktu, a w niektórych przypadkach na zdrowie pacjenta. Tak więc w przypadku tych produktów wymagane są dodatkowe badania na obecność mikroorganizmów wskaźnikowych. Badanie mikrobiologiczne lub testowanie tych niesterylnych produktów jest wykonywane przez „Test limitów mikrobiologicznych”, który określa bioburden produktu. Bioburden odnosi się do liczby mikroorganizmów na powierzchni lub w roztworze, który nie został poddany sterylizacji.
Co to jest test Bioburden?
Bioburden odnosi się do liczby mikroorganizmów, które mogą być wykryte na przedmiocie, powierzchni lub w roztworze. Konieczna jest znajomość początkowej liczby mikroorganizmów w celu doboru parametrów dla każdej metody mającej na celu zabicie mikroorganizmów. Ta początkowa liczba nazywana jest „bioburdenem” lub „bioloadem”. Stosowana metoda odzyskiwania mikroorganizmów zależy od rodzaju ocenianego materiału. Potrzeba dokładnej analizy bioburdenu jest obszarem często niedocenianym w procesie walidacji. Badanie bioburdenu jest wykonywane dla celów kontroli jakości, aby zmierzyć poziom zanieczyszczenia mikrobiologicznego na produkcie lub w produkcie. Jest to test całkowitej liczby żywych drobnoustrojów (TVC) pozwalający oszacować liczbę żywych mikroorganizmów tlenowo-mezofilnych w produktach lub wyrobach, które nie są uważane za sterylne. Znajomość bioburdenu obejmuje znajomość zarówno populacji mikroorganizmów na wyrobie, jak i charakteru oporności mikroorganizmów.
Co to jest badanie granicy mikrobiologicznej?
Microbial Limit Test to „Test na obecność określonych mikroorganizmów” zaprojektowany w celu określenia jakościowego i ilościowego oszacowania żywotnych mikroorganizmów tlenowych w produktach farmaceutycznych pochodzenia naturalnego lub biologicznego, surowcach i produktach gotowych. Surowcami są te produkty, które mogą być wykorzystane do dalszego przetwarzania lub do wspomagania takiego przetwarzania. Produkty niesterylne są badane na obecność żywych mikroorganizmów w celu wykrycia patogenów i całkowitej liczby żywych. Jakość mikrobiologiczną produktów niefarmaceutycznych lub kosmetycznych można kontrolować za pomocą szacowania całkowitej liczby żywych organizmów i wykrywania obecności określonych gatunków drobnoustrojów w tych substancjach. Mikrobiologiczne badanie graniczne obejmuje całkowitą liczbę drobnoustrojów tlenowych (TAMC), całkowitą liczbę drożdży i pleśni (TYMC) oraz badania na obecność organizmów wskaźnikowych. Cel badania limitu mikrobiologicznego jest dość prosty – wykluczenie wszelkich drobnoustrojów, które mogą następnie spowodować pogorszenie jakości produktu lub mogą zaszkodzić pacjentowi.
Różnica między Bioburdenem a Testem Limitu Drobnoustrojów
Test
– Microbial Limits Test określa bioburden niektórych próbek produkcji farmaceutycznej dla celów kontroli jakości. Bioburden odnosi się do liczby mikroorganizmów na powierzchni lub w roztworze, który nie został poddany sterylizacji. Test bioburden jest wykonywany w celu oceny poziomu zanieczyszczenia mikrobiologicznego na lub w produkcie. Znajomość bioburdenu wiąże się ze znajomością zarówno populacji mikroorganizmów na wyrobie, jak i charakteru odporności mikroorganizmów. Test limitów mikrobiologicznych dostarcza informacji niezbędnych do przeprowadzenia liczenia bioburdenu poprzez ilościowe oszacowanie żywotnych mikroorganizmów tlenowych w artykułach farmaceutycznych, surowcach i produktach gotowych. Test bioburdenowy jest również określany jako total viable count.
Metoda
– Test Bioburden określa liczbę mikroorganizmów na przedmiocie, powierzchni lub w roztworze. Przed właściwym testem bioburdenowym należy najpierw wykonać test trwałości, który ma zapewnić, że test bioburdenowy jest skuteczny w odzyskiwaniu mikroorganizmów obecnych na urządzeniu. Badanie bioburdenowe jest jedną lub obiema z kompendialnych metod TAMC (Total Aerobic Microbial Count) lub TYMC (Total Yeast and Mold Count), lub alternatywą. Do oceny i badania drobnoustrojów istnieją cztery zalecane metody: filtracja membranowa, posiew bezpośredni, płytka do posiewu i rozcieńczenie seryjne.
Cel
– Celem testu bioburdenowego jest pomiar całkowitej liczby żywych mikroorganizmów obecnych na wyrobach medycznych przed ich ostateczną sterylizacją, a następnie wykorzystanie tej liczby do określenia najbardziej odpowiednich parametrów ich ostatecznej sterylizacji przed oddaniem do użytku. Produkty niesterylne są testowane na obecność żywych mikroorganizmów w celu wykrycia patogenów i całkowitej liczby żywych. Mikrobiologiczny test graniczny (MLT) jest wykonywany w celu jakościowego i ilościowego oszacowania zdolnych do życia mikroorganizmów tlenowych obecnych w niesterylnych próbkach do produkcji farmaceutycznej, od surowców do produktów gotowych.
Podsumowanie
W skrócie, niesterylne produkty są badane pod kątem żywych mikroorganizmów w celu wykrycia patogenów i całkowitej liczby żywych. Podczas gdy większość wypuszczanych produktów nie wymaga sterylizacji, niektóre produkty są testowane na obecność mikroorganizmów budzących zastrzeżenia. Obecność pewnych mikroorganizmów w niektórych niesterylnych produktach może wpływać na właściwości terapeutyczne produktu. Badanie mikrobiologiczne lub testowanie tych niesterylnych produktów jest wykonywane przez „Microbial Limits Test”, który określa bioburden produktu, który obejmuje zarówno surowce, jak i produkty gotowe.