Zarówno respirator jak i CPAP to maszyny przeznaczone do prowadzenia wentylacji mechanicznej u pacjentów z zaburzeniami oddychania. Wentylacja mechaniczna jest obecnie najczęściej stosowanym w medycynie sposobem podtrzymywania życia. Respiratory stanowią podstawową funkcję opieki nad pacjentami cierpiącymi na niewydolność oddechową. CPAP, skrót od Continuous Positive Airway Pressure (ciągłe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych), jak sama nazwa wskazuje, jest urządzeniem, które prowadzi mechaniczną wentylację u pacjentów oddychających spontanicznie poprzez dostarczanie ciągłego powietrza pod ciśnieniem do ich dróg oddechowych.

Wentylator

Wentylator to maszyna, która pomaga pacjentowi oddychać poprzez przemieszczanie powietrza do i z płuc. Często jest określany jako maszyna do oddychania lub respirator, a w terminologii medycznej nazywany jest „respiratorem mechanicznym” – maszyną, która zapewnia mechaniczną wentylację. Jest to rodzaj maszyny podtrzymującej życie, która dostarcza powietrze do oddychania pacjentowi, który nie może oddychać lub oddycha w sposób niewystarczający, co może być spowodowane różnymi stanami, takimi jak bezdech senny, ostra niewydolność oddechowa, zbliżająca się niewydolność oddechowa i poważne problemy z natlenieniem. Podstawową funkcją respiratora jest wspomaganie lub zastąpienie normalnej wentylacji wentylacją mechaniczną. Wentylacja mechaniczna jest przede wszystkim formą opieki wspomagającej i nie służy leczeniu choroby podstawowej. Wentylacja mechaniczna może być kontrolowaną wentylacją mechaniczną (CMV) lub wspomaganą wentylacją mechaniczną (AMV).

Ciągłe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych (CPAP)





CPAP, skrót od Continuous Positive Airway Pressure, to rodzaj respiratora z dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych, który pomaga w leczeniu obturacyjnego bezdechu sennego. Jest to sprzęt mechaniczny pomagający osobom, które mają problemy z oddychaniem podczas snu. CPAP jest zwykle podawany za pomocą respiratora, który umożliwia ciągłe monitorowanie dostarczanego ciśnienia. Jest to nieinwazyjna maszyna podtrzymująca życie, która wykorzystuje wąż i maskę lub wkładkę do nosa w celu dostarczenia stałego i stabilnego przepływu powietrza do dróg oddechowych. Zwiększa on ciśnienie powietrza w gardle, aby zapobiec zapadaniu się dróg oddechowych podczas snu i umożliwić normalne oddychanie. Ogranicza to zarówno epizody niedotlenienia, jak i chrapanie, a pacjent nie czuje się już stale wyczerpany. CPAP jest mniej inwazyjny niż wentylacja mechaniczna i powoduje mniej barotraumów. Zmniejsza częstość występowania obturacyjnych i mieszanych bezdechów u niektórych niemowląt.

Różnica między respiratorem a CPAP

Podstawy

– Zarówno respiratory jak i CPAP są maszynami podtrzymującymi życie, które zapewniają mechaniczną wentylację, aby pomóc pacjentom z zaburzeniami oddychania. Respiratory to urządzenia mechaniczne stosowane do wspomagania lub zastępowania normalnej wentylacji u pacjentów, którzy mają problemy z samodzielnym oddychaniem, co może być spowodowane różnymi warunkami. CPAP, z drugiej strony, jest formą nieinwazyjnego wentylatora dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych, który pomaga w leczeniu ostrego bezdechu sennego i jest podawany za pomocą respiratora, który pozwala na ciągłe monitorowanie dostarczanego ciśnienia.

Funkcja



– Wentylacja mechaniczna jest przede wszystkim formą opieki wspomagającej i nie leczy choroby podstawowej. Respirator pompuje tlen do płuc i usuwa dwutlenek węgla przez rurkę, przejmując proces oddychania organizmu, gdy jakiś stan lub choroba spowodowały niewydolność płuc. Podstawową funkcją respiratora jest wspomaganie lub zastępowanie normalnej wentylacji. CPAP to sprzęt mechaniczny pomagający osobom, które mają problemy z oddychaniem podczas snu. Zapewnia on ciągłe ciśnienie powietrza w całym cyklu oddechowym, aby zapobiec zapadaniu się dróg oddechowych podczas wdechu i wdmuchuje to samo ciśnienie podczas wydechu.

Praca

– Wentylacja mechaniczna jest wprowadzana po to, aby utrzymać prawidłową wydolność oddechową pacjenta. Respirator to mechaniczny sprzęt do oddychania, którego zadaniem jest przemieszczanie powietrza do i z płuc poprzez rurkę do oddychania, której jeden koniec przechodzi przez usta pacjenta do tchawicy, podczas gdy drugi koniec jest przymocowany do respiratora. Respirator wdmuchuje powietrze lub powietrze ze zwiększoną ilością tlenu przez rurki do dróg oddechowych pacjenta. CPAP, z drugiej strony, wykorzystuje wąż i maskę lub wkładkę do nosa, aby dostarczyć stały i stabilny przepływ powietrza do dróg oddechowych pacjenta. Urządzenie delikatnie pompuje powietrze pod ciśnieniem przez generator przepływu przez wąż do maski, która zapewnia stały przepływ powietrza pod ciśnieniem przez nos.



Aplikacje kliniczne

– Respiratory są maszynami podtrzymującymi życie, stosowanymi głównie w ratownictwie i intensywnej opiece medycznej w leczeniu pacjentów z zastoinową niewydolnością serca lub zespołem ostrej niewydolności oddechowej (ARDS) lub innymi infekcjami układu oddechowego, takimi jak grypa, zapalenie płuc i COVID-19. Wentylacja mechaniczna jest wprowadzana u pacjentów z problemami z oddychaniem, którym mogą towarzyszyć różne warunki, takie jak bezdech senny, ostra niewydolność oddechowa, zbliżająca się niewydolność oddechowa i poważne problemy z natlenieniem. Z kolei CPAP jest doskonałą alternatywą dla wentylacji mechanicznej stosowanej w leczeniu zaburzeń oddychania związanych ze snem, w tym bezdechu sennego.

Podsumowanie Wentylator vs. CPAP

Wentylacja mechaniczna jest przede wszystkim formą opieki wspomagającej i nie leczy choroby podstawowej. Wspiera ona dwa bardzo ważne cele fizjologiczne: normalizację stężenia gazów we krwi tętniczej i zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej poprzez zapewnienie odpowiedniej wentylacji oraz zmniejszenie pracy oddechowej pacjenta poprzez synchroniczny ruch powietrza do i z płuc pacjenta. Z drugiej strony, aparat CPAP może być stosowany u pacjentów, którzy cierpią na obturacyjny bezdech senny (OSA). Istnieją pewne wytyczne i protokoły, których należy przestrzegać, kiedy należy wprowadzić CPAP. Generalnie jest on podawany u pacjentów, u których występuje umiarkowane lub ciężkie zaburzenie oddychania.