Aparaty fotograficzne, lub w bardziej ogólnym sensie fotografia, są obecnie podstawą nowoczesnego społeczeństwa i od lat używamy tych urządzeń do dokumentowania każdego aspektu naszego życia. Zastosowanie aparatów w nauce ma długą historię w takich dziedzinach jak astronomia i medycyna. Zaskakująco, postępy w fotografii i aparatu znalazły drogę do areny ochrony przyrody, a z biegiem lat, stać się preferowanym narzędziem do fotografii dzikiej przyrody. Patrząc kilka lat wstecz, aparaty były luksusem, a aparaty cyfrowe były całkowicie niesłychane. A dziś nosimy wszystko, co cyfrowe. Teraz mamy aparaty cyfrowe, które pomagają nam uchwycić obrazy przypominające życie i zapisać je w formatach cyfrowych na naszych komputerach i płytach CD. W ostatniej dekadzie obrazowanie 3D znalazło coraz większą akceptację i zastosowanie, co było w dużej mierze napędzane przez rozwój cyfrowych aparatów fotograficznych 3D. Obecnie aparaty cyfrowe znajdują się na czele współczesnej konwergencji cyfrowej.

Co to jest kamera 2D?

Kamera 2D to standardowa kamera z pojedynczym obiektywem. Każda kamera, która nie jest specyficznie trójwymiarowa, jest dwuwymiarowa, gdzie tworzy obraz w dwóch wymiarach – szerokości i wysokości. Kamery 2D są raczej kamerami o stałej ostrości z nieregulowanym obiektywem, który ustawia ostrość tylko w określonej odległości. Mają szerokokątne obiektywy i małe przysłony, więc są używane tylko do robienia zdjęć w zwykłym świetle dziennym. Ponieważ obiektyw nie zbiera dobrej ilości światła, nie można ich używać przy słabym oświetleniu. Aparaty 2D to lustrzanki jednoobiektywowe z odłączanym obiektywem, w których jeden obiektyw służy zarówno do oglądania, jak i fotografowania obiektu. Zapewniają one automatyczną, półautomatyczną lub ręczną kontrolę nad czasem otwarcia migawki, przysłoną i ostrością. Dzięki temu idealnie nadają się do fotografii rekreacyjnej.





Co to jest kamera 3D?

Tradycyjnym kamerom 2D brakuje wiedzy geometrycznej i szczegółowości, a ich obrazy są wyłącznie płaskie. Trójwymiarowe (3D) aparaty cyfrowe wreszcie rozwiązały problem szacowania głębi poprzez staranne połączenie sprzętu i oprogramowania. Aparaty 3D umożliwiają postrzeganie głębi w obrazach, aby odwzorować trzy wymiary – szerokość, wysokość i głębokość. Wykorzystują one wiele obiektywów, aby uchwycić wiele punktów widzenia, generując realistyczne modele 3D z sekwencji obrazów, które mają szeroki zakres zastosowań. Zasadą obrazowania 3D jest „stereoskopia”. Cóż, proces przechwytywania treści 3D jest inny w przypadku różnych typów kamer. Kamera stereoskopowa rejestruje jednocześnie obraz i związane z nim informacje o głębi lub rozbieżności w pikselach; kamera wielopunktowa rejestruje wiele obrazów jednocześnie pod różnymi kątami. Następnie mapa rozbieżności dla każdej pary kamer jest generowana przy użyciu procesu dopasowania wielu widoków, na podstawie którego można oszacować strukturę 3D.

Różnica między kamerą 3D i 2D

Obrazowanie



– Termin 2D oznacza dwuwymiarowy, natomiast 3D oznacza trójwymiarowy. Aparaty 2D to lustrzanki jednoobiektywowe z odłączanym obiektywem, w których jeden obiektyw służy zarówno do oglądania, jak i fotografowania obiektu. Obrazowanie dwuwymiarowe odnosi się do obiektu, który ma dwa wymiary – szerokość i wysokość lub długość i szerokość. Kamerom 2D brakuje wiedzy geometrycznej i szczegółowości, a ich obrazy są wyłącznie płaskie. Z kolei aparaty 3D umożliwiają postrzeganie głębi w obrazach, aby odwzorować trzy wymiary – szerokość, wysokość i głębokość – które przypominają sposób, w jaki widzimy je własnymi oczami.

Technologia

– W obrazowaniu 2D oś x reprezentuje szerokość, a oś y głębokość, natomiast w obrazowaniu 3D wysokość jest reprezentowana przez oś z. Zasadą obrazowania 3D jest paralaksa 3D i stereoskopia. Obrazowanie stereoskopowe to technika stosowana do tworzenia efektu 3D, dodająca iluzję głębi do płaskiego obrazu, a tym samym naśladująca świat rzeczywisty. Obrazowanie stereoskopowe wykorzystuje parę kamer umieszczonych pod różnymi kątami do robienia zdjęć lub pojedynczą ruchomą kamerę do robienia zdjęć w różnym czasie. Wiele obrazów wykonanych jednocześnie przy użyciu wielu kamer jest wspólnie nazywanych kamerą stereoskopową lub kamerą 3D.



Podsumowanie Kamera 3D vs. Kamera 2D

Każdy aparat, który nie jest konkretnie 3D jest dwuwymiarowy, gdzie tworzy obraz w dwóch wymiarach, podczas gdy aparaty 3D opierają się na zasadzie stereoskopii, która jest techniką tworzenia trójwymiarowych efektów, które dodają iluzję głębi do inaczej płaskiego obrazu poprzez naśladowanie prawdziwego świata. Kamery 3D umożliwiają postrzeganie głębi w obrazach, aby odwzorować efekt trójwymiarowy, który przypomina sposób, w jaki widzimy je własnymi oczami. Obrazowanie 2D, z drugiej strony, brakuje wiedzy geometrycznej i zapewnia wyłącznie płaskie obrazy. Z czasem obrazowanie 3D znalazło coraz większą akceptację i zastosowanie w świecie rzeczywistym.