Świat zmaga się obecnie z wysoką stopą bezrobocia. Chociaż wiele narodów wychodzi z głębokiej recesji i kryzysu finansowego, jasne jest, że proces naprawy może trochę potrwać. Wysoki poziom bezrobocia, nierównowaga fiskalna, niskie inwestycje, niski napływ kapitału i inflacja to tylko niektóre ze wskaźników złych warunków gospodarczych. W przeszłości ekonomiści badali stopy bezrobocia i to, jak inne czynniki przyczyniają się do jego powstania. Wśród graficznych reprezentacji używanych do pokazania stóp bezrobocia w gospodarkach znajdują się krzywa Beveridge’a i krzywa tworzenia miejsc pracy.
Co to jest krzywa Beveridge’a?
Nazwana na cześć Williama Beveridge’a, jest to graficzna reprezentacja, która pokazuje związek pomiędzy wolnymi miejscami pracy a stopą bezrobocia. W tej reprezentacji liczba nieobsadzonych miejsc pracy jest wyrażona jako część siły roboczej. Intuicja stojąca za krzywą jest taka, że liczba bezrobocia maleje wraz ze wzrostem wolnych miejsc pracy.
Krzywa reprezentuje negatywną relację pomiędzy bezrobociem a wakatami. Można to zaobserwować poprzez ruchy zagregowanego popytu wzdłuż krzywej. Gdy gospodarka się kurczy, liczba wolnych miejsc pracy zmniejsza się, co prowadzi do wysokiej stopy bezrobocia. Natomiast gdy gospodarka się rozszerza, stopa bezrobocia jest niska.
Wśród czynników powodujących zmiany krzywej Beveridge’a znajdują się m.in.
Co to jest krzywa tworzenia miejsc pracy?
Jest to miara tego, jak stopa zatrudnienia i inne kluczowe podmioty gospodarcze wpływają na rynek pracy.
Krzywa tworzenia miejsc pracy określa popyt na pracę w modelach targowania i poszukiwania. Pokazuje również porównanie przez pracodawcę korzyści z utrzymania wolnego miejsca pracy i spodziewanych kosztów. Oznacza to, że wzrost płac musi być zrównoważony spadkiem stopy zatrudnienia.
Poziomy i stopy zatrudnienia również zmieniają się wraz ze zmianami płac, a tendencja ta wyjaśnia heterogeniczność szacunków elastyczności w literaturze dotyczącej popytu na pracę.
Również zdolności przedsiębiorcze w danej społeczności determinują elastyczność krzywej tworzenia miejsc pracy. Krzywa tworzenia miejsc pracy staje się lekko elastyczna w przypadku, gdy wzrasta liczba dobrych przedsiębiorców. Z drugiej strony, krzywa tworzenia miejsc pracy staje się nieelastyczna w przypadku, gdy dobrych przedsiębiorców jest mało.
Różnice między krzywą Beveridge’a a krzywą tworzenia miejsc pracy
Definicja
Krzywa Beveridge’a odnosi się do to jest graficzna reprezentacja, która pokazuje związek pomiędzy wolnymi miejscami pracy i stopą bezrobocia. Z drugiej strony, krzywa tworzenia miejsc pracy odnosi się do jest miarą tego, jak stopa zatrudnienia i inne kluczowe podmioty gospodarcze wpływają na rynek pracy.
Podsumowanie krzywej Beveridge’a vs. krzywej tworzenia miejsc pracy
Krzywa Beveridge’a odnosi się do jest to graficzna reprezentacja, która pokazuje związek pomiędzy wolnymi miejscami pracy a stopą bezrobocia. Z drugiej strony, krzywa tworzenia miejsc pracy odnosi się do jest miarą tego, jak stopa zatrudnienia i inni kluczowi gracze ekonomiczni wpływają na rynek pracy.