Odporność odnosi się do zdolności organizmu ludzkiego do zwalczania choroby zakaźnej lub infekcji. Jest to rodzaj ochrony przed obcymi czynnikami chorobotwórczymi, którą zapewnia albo odpowiedź immunologiczna organizmu wytworzona w wyniku immunizacji, albo poprzez przebyte zakażenie lub inne czynniki immunologiczne. Osoba rozwija odporność przeciwko konkretnej infekcji lub chorobie na jeden z wielu sposobów. Omówimy tutaj dwa takie rodzaje odporności – odporność stadną i odporność bierną.

Co to jest odporność stadna?

Odporność stadna to stan ochrony grupy lub społeczności przed późniejszym rozprzestrzenianiem się choroby zakaźnej. Kiedy duża część populacji w jakiś sposób rozwija odporność na infekcję z powodu innego niż wcześniejsze narażenie lub uodpornienie, przerywa to łańcuch dalszego rozprzestrzeniania się choroby lub infekcji. W tym momencie można bezpiecznie powiedzieć, że rozprzestrzenianie się infekcji jest bardzo mało prawdopodobne, ponieważ znaczna liczba osób osiągnęła etap „odporności stadnej”. Chociaż nie każda osoba jest odporna, grupa lub „stado” jest chronione, co utrudnia rozprzestrzenianie się infekcji. Na przykład, powiedzmy, że 70 procent populacji rozwija odporność na infekcję, więc trzy lub cztery na pięć osób, które spotkają kogoś z infekcją, nie będą w stanie rozprzestrzeniać jej dalej, co w konsekwencji utrzymuje infekcję pod kontrolą. Nie jest konieczne osiągnięcie stuprocentowej odporności stada, aby opanować chorobę.

Co to jest odporność bierna?





Odporność bierna to pośrednia forma ochrony przed chorobą, ale zamiast z własnego układu odpornościowego, zyskujemy odporność dzięki cudzym przeciwciałom. Organizm ludzki automatycznie rozwija przeciwciała przeciwko patogenom poprzez naturalnie nabytą odporność czynną. Ale w niektórych przypadkach, ciało jednostki nie wytwarza własnych przeciwciał, ale zależy od gotowych przeciwciał. Nazywa się to odpornością bierną, ponieważ układ odpornościowy biorcy nie odgrywa aktywnej roli w zwalczaniu patogenu. Odporność bierną można podzielić na dwa rodzaje: naturalną i sztuczną. Naturalnie nabyta odporność bierna jest nabyta, gdy płód otrzymuje przeciwciała od matki przez łożysko. Po urodzeniu noworodek otrzymuje przeciwciała matczyne poprzez siarę i mleko matki. Sztucznie wywołana odporność bierna jest nabywana poprzez gotowe do użycia wstrzyknięcie przeciwciał, takich jak gamma globulina lub antysurowice.

Różnica między odpornością stadną a odpornością bierną

Znaczenie

– Odporność stadna opisuje stan odporności nabytej, gdy znaczna część populacji rozwija odporność na infekcję z jakiegoś powodu innego niż wcześniejsze narażenie lub uodpornienie, i który przerywa łańcuch późniejszego rozprzestrzeniania się infekcji. W tym momencie rozprzestrzenianie się infekcji jest bardzo mało prawdopodobne, ponieważ znaczna liczba osób osiągnęła etap „odporności stadnej”. Odporność bierna to inny rodzaj odporności, która jest nabywana, gdy własny układ odpornościowy danej osoby nie odgrywa aktywnej roli w zwalczaniu patogenu; zamiast tego otrzymuje ona czyjeś przeciwciała.

Stan



– Odporność bierna to inny rodzaj odporności, który zapewnia natychmiastową ochronę dzięki pożyczonym przeciwciałom i nie ma odpowiedzi wtórnej. Oferowana ochrona jest krótkotrwała i biorca korzysta z niej tylko tak długo, jak długo przeciwciała pozostają w płynach ustrojowych. Odporność bierna może być nabyta w sposób naturalny lub sztucznie wywołana. Odporność stadna jest kluczowym pojęciem w kontroli epidemii, które mówi, że tylko część populacji musi być odporna na chorobę zakaźną, aby powstrzymać jej dalsze rozprzestrzenianie się.



Metoda

– Odporność stada można osiągnąć poprzez masowe szczepienia, ponieważ jest to wciąż najpewniejszy sposób osiągnięcia tego stanu ochrony. Powszechne szczepienia są środkiem zapobiegawczym przed rozprzestrzenianiem się choroby zakaźnej, chroniąc w ten sposób podatne jednostki przed zakażeniem. Jednak odsetek populacji do zaszczepienia jest różny dla każdej choroby zakaźnej i nie zawsze jest to możliwe, szczególnie w przypadku nowego koronawirusa. Innym sposobem uzyskania odporności stada jest masowe zakażenie.

Z kolei odporność bierną można uzyskać w sposób naturalny od matki do dziecka poprzez łożysko i mleko matki lub siarę. Odporność bierną można również wywołać sztucznie poprzez gotowe do użycia wstrzyknięcie przeciwciał, takich jak gamma globulina lub antysurowice.

Podsumowanie odporności stadnej a odporności biernej.



Odporność, którą osoba nabywa z czasem, nazywamy odpornością nabytą. Odporność bierna to inna historia; zamiast zależeć od własnego układu odpornościowego, osoba polega na przeciwciałach pożyczonych od kogoś innego. W przypadku odporności biernej, własny układ odpornościowy biorcy nie odgrywa żadnej aktywnej roli w zwalczaniu patogenu, a więc nie ma okresu utajonego. Rezultaty są niemal natychmiastowe, ale efekty są krótkotrwałe i są też mniej skuteczne niż uodpornienie czynne. Odporność bierna może być osiągnięta w sposób naturalny przez matkę w stosunku do jej nowonarodzonego dziecka lub wywołana sztucznie, gdy przeciwciała zdrowej osoby są przenoszone na osobę nieuodpornioną poprzez zastrzyki. Z drugiej strony, odporność stadna to stan, w którym rozprzestrzenianie się choroby zakaźnej z człowieka na człowieka jest wysoce nieprawdopodobne, ponieważ znaczna część populacji staje się odporna.