Zarówno mindfulness, jak i medytacja transcendentalna obejmują głębszą świadomość, oddech i koncentrację. Zostały one również zbadane pod kątem poprawy psychologicznego i fizycznego samopoczucia. W szczególności mindfulness jest stanem chwilowej świadomości swoich doświadczeń bez osądu, podczas gdy medytacja transcendentalna przekracza zwykły proces myślenia i ma na celu osiągnięcie stabilności, odpoczynku i doskonałego braku granic umysłowych. Poniższe omówienia dodatkowo zagłębiają się w ich różnice.

Co to jest Mindfulness?

Mindfulness to stan świadomości swoich doświadczeń z chwili na chwilę, bez osądzania. Może być promowany przez kilka działań, takich jak joga i tai-chi, ale większość literatury skupia się na medytacji mindfulness, która składa się z samoregulujących się praktyk, które mają na celu szkolenie uwagi i świadomości. Medytacja mindfulness ma na celu kultywowanie ogólnego dobrostanu psychicznego i rozwijanie spokoju, jasności, koncentracji i podobnych zdolności. Empirycznie wspierane korzyści płynące z mindfulness obejmują zmniejszenie ruminacji, redukcję stresu, poprawę pamięci, skupienia, spokoju, elastyczności poznawczej i satysfakcji z relacji (American Psychological Association, 2021).

Jeśli chodzi o jej pochodzenie, mindfulness jest praktykowana od tysięcy lat; komentatorzy twierdzą, że jej historia nie powinna ograniczać się jedynie do buddyzmu i hinduizmu, ponieważ można ją prześledzić również w islamie, judaizmie i chrześcijaństwie. Większość zachodnich praktyków mindfulness czerpała wiedzę z tradycji buddyjskiej i hinduistycznej. Jednym z największych wpływów był Jon Kabat-Zinn, który opracował program Mindfulness-Based Stress Reduction i założył Oasis Institute for Mindfulness-Based Professional Education and Training Center for Mindfulness oraz Center for Mindfulness w 1979 roku na University of Massachusetts Medical School (Selva, 2021).

Według Kabat-Zinna siedem filarów mindfulness to (Villanueva, 2014):

• Zaufanie

Lepiej jest zaufać własnej intuicji, doświadczeniu i uczuciom. W ten sposób bierzemy odpowiedzialność za siebie, uczymy się słuchać własnego jestestwa i stajemy się pełniejszymi sobą.

• Nieosądzanie

Posiadanie nawyku nieosądzania pomaga w znalezieniu spokoju wewnątrz nas. Mindfulness uczy praktyków rozpoznawania, kiedy osądzają, przyjmowania bezstronności i po prostu obserwowania tego, co się pojawia.

• Nie dążenie do celu

Celem medytacji mindfulness jest po prostu bycie sobą, ponieważ obejmujemy nasze doświadczenia z chwili na chwilę. Nie ma żadnej presji, aby cokolwiek z tym zrobić.

• Pozwalając odejść

Starając się jak najlepiej uwolnić od przywiązania pomagamy sobie być bardziej połączonymi z teraźniejszością. Mindfulness jest również pomocny w poznawaniu tego, czego się trzymamy.

• Akceptacja

Postawa akceptacji pozwala na pozytywne zmiany i otwiera drogę do jasności. Jeśli widzimy rzeczy takimi, jakimi są, możemy lepiej zdać sobie sprawę, co należy zrobić w obecnej sytuacji.

• Umysł początkującego

Umiejętność postrzegania rzeczy tak, jakbyśmy widzieli je po raz pierwszy, pomaga nam docenić pełnię naszego istnienia. Tego rodzaju postawa ma fundamentalne znaczenie w przypadku uwięzienia w koleinach naszych przeszłych doświadczeń i oczekiwań.

• Patience

Umiejętność czekania i zrozumienie, że nie możemy dyktować, kiedy pewne procesy lub rezultaty nastąpią, prowadzi do bogatszej mądrości dotyczącej naszych doświadczeń.

Jeden z przewodników w praktykowaniu medytacji mindfulness określa następujące kroki (Roy, 2021):

Czym jest Medytacja Transcendentalna?

Transcendentalna Medytacja lub TM dąży do promowania stanu zrelaksowanej świadomości, unikania rozpraszających myśli i osiągnięcia czystej świadomości. Medytujący przekracza zwykły proces myślenia i doświadcza stabilności, odpoczynku i doskonałego braku granic umysłowych (Ansorge, 2020). W tej technice praktykujący mentalnie powtarzają mantrę (specjalne sanskryckie słowo lub frazę), która ma na celu osiągnięcie cielesnego spokoju i wewnętrznego pokoju (Melton, 2020). Korzyści z TM obejmują zmniejszenie lęku, stresu, ciśnienia krwi, depresji, objawów zaburzeń uwagi i niezadowolenia z życia (Scott, 2020).

TM została nauczona przez Swami Brahmananda Saraswati (znanego również jako Guru Dev), hinduskiego mnicha. W latach 50. XX wieku ten rodzaj medytacji został rozpropagowany na arenie międzynarodowej przez Maharishi Mahesh Yogiego, który był jednym z uczniów Saraswatiego i ukuł termin „Transcendentalna Medytacja”. Praktyka TM stała się coraz bardziej popularna, gdy Beatlesi i inne gwiazdy dołączyły do grona naśladowców Maharishiego (Melton, 2021).

Podstawowa praktyka TM polega na przyjęciu wygodnej pozycji podczas relaksującego oddychania z przepony. Medytujący ćwiczy swoją zdolność zauważania myśli bez ich rozrywania, a następnie cicho powtarza mantrę skupiając się na powstających doznaniach. Zaleca się, aby praktykować ją 15 do 20 minut dwa razy dziennie (Scott, 2020).

Różnica między Mindfulness a Medytacją Transcendentalną

Definicja

Mindfulness to stan świadomości swojego doświadczenia z chwili na chwilę, bez osądu. Może być promowany przez kilka działań, takich jak joga i tai-chi, ale większość literatury skupia się na medytacji mindfulness, która składa się z samoregulujących się praktyk, które mają na celu szkolenie uwagi i świadomości. Medytacja mindfulness ma na celu kultywowanie ogólnego dobrostanu psychicznego i rozwijanie spokoju, jasności, koncentracji i podobnych zdolności (American Psychological Association, 2021). Dla porównania, medytacja transcendentalna lub TM stara się promować stan zrelaksowanej świadomości, unikać rozpraszających myśli i osiągnąć czystą świadomość. Medytujący przekracza zwykły proces myślenia i doświadcza stabilności, odpoczynku i doskonałego braku granic umysłowych (Ansorge, 2020).

Historia

Jeśli chodzi o jej pochodzenie, mindfulness jest praktykowana od tysięcy lat; komentatorzy twierdzą, że jej historii nie należy ograniczać jedynie do buddyzmu i hinduizmu, ponieważ można ją prześledzić również w islamie, judaizmie i chrześcijaństwie. Większość zachodnich praktyków mindfulness czerpała wiedzę z tradycji buddyjskiej i hinduistycznej. Jednym z największych wpływów był Jon Kabat-Zinn, który opracował program Mindfulness-Based Stress Reduction i założył Oasis Institute for Mindfulness-Based Professional Education and Training Center for Mindfulness oraz Center for Mindfulness na University of Massachusetts Medical School w 1979 roku (Selva, 2021). Jeśli chodzi o TM, to nauczał jej Swami Brahmananda Saraswati (znany również jako Guru Dev), hinduski mnich. W latach 50. XX wieku ten rodzaj medytacji został rozpropagowany na arenie międzynarodowej przez Maharishi Mahesh Yogi, który był jednym z uczniów Saraswatiego i ukuł termin „Transcendentalna Medytacja” (Melton, 2021).

Podstawowa praktyka

Jeden z przewodników w praktykowaniu medytacji mindfulness określa następujące kroki (Roy, 2021): weź głęboki wdech i zrelaksuj się podczas wydechu, odpuść wszystkie swoje zmartwienia, bądź świadomy swojego oddechu, powoli licz oddechy, a następnie powtarzaj, bądź głęboko zanurzony w procesie oddychania, kieruj z powrotem błądzącymi myślami i wciąż osiadaj głębiej w spokojnej świadomości. Z drugiej strony, podstawowa praktyka TM polega na wejściu w wygodną pozycję podczas relaksującego oddychania z przepony. Medytujący ćwiczy swoją zdolność zauważania myśli bez ich rozrywania, a następnie cicho powtarza mantrę skupiając się na powstających doznaniach. Zaleca się, aby praktykować ją 15 do 20 minut dwa razy dziennie (Scott, 2020).

Mindfulness a Medytacja Transcendentalna

Najczęściej zadawane pytania:

Czy można uprawiać TM i mindfulness?

Istnieją różne opinie; niektórzy twierdzą, że lepiej skupić się tylko na jednej technice; jednak według „The Meditation Trust”, mindfulness jest jednym z efektów TM i wiele osób chce nauczyć się TM po tym, jak nauczyło się mindfulness, aby pogłębić swoją praktykę. Zaleca się również, aby być eklektycznym; wybieranie i wybieranie różnych elementów, aby stworzyć praktykę, która działa dla ciebie (Schultz, 2020).

Czy TM jest lepsza od innych form medytacji?

Odpowiedź jest różna. Niektóre ze zidentyfikowanych zalet w porównaniu do innych medytacji obejmują głębszy fizjologiczny odpoczynek i ogólny pozytywny wpływ zarówno na umysł, jak i ciało. Jeden z nich opiniował, że robisz właściwą rzecz, o ile poprawiasz pracę nad swoim zdrowiem (Astorino, 2019).

Czy medytacja Zen jest tym samym, co mindfulness?

Choć obie skupiają się na obecności umysłu; jednak mindfulness skupia się na konkretnym obiekcie, podczas gdy medytacja Zen obejmuje ogólną świadomość (Morin, 2021).

Co to jest mantra TM?

W tej technice praktykujący mentalnie powtarzają mantrę (specjalne sanskryckie słowo lub frazę), która ma na celu osiągnięcie cielesnego spokoju i wewnętrznego pokoju (Melton, 2020).

Czy TM pomaga na lęki?

Tak, niektóre badania wykazały, że regularna praktyka TM może pomóc w zmniejszeniu lęku (Ansorge, 2020).

Jakie są jakieś dobre mantry?

• Om : Jeśli chodzi o łatwość, to jest ona najbardziej popularna. Uważa się, że jest to dźwięk, który emituje wszechświat.
• Ram i Shiriram: Mężczyźni recytują ram, podczas gdy kobiety recytują shiriram; te dźwięki mają na celu odświeżenie umysłów i zwiększenie produktywności.
• Istnieje lista mantr dla różnych grup wiekowych. Na przykład ieng (18-19), iem (20-21), ienga (22-23) itd.

Podsumowanie

• Mindfulness jest stanem świadomości chwila po chwili swojego doświadczenia bez osądu. Dla porównania, medytacja transcendentalna lub TM stara się promować stan zrelaksowanej świadomości, unikać rozpraszających myśli i osiągnąć czystą świadomość.
• Jeśli chodzi o mindfulness, jednym z największych wpływów był Jon Kabat-Zinn, podczas gdy TM została międzynarodowo promowana przez Maharishi Mahesh Yogi.
• Praktykowanie medytacji mindfulness polega na głębokim zanurzeniu się w procesie oddychania i osadzeniu się głębiej w spokojnej świadomości.
• Podstawowa praktyka TM polega na zauważaniu swoich myśli bez ich rozrywania, a następnie cichym powtarzaniu mantry podczas skupiania się na powstających doznaniach.