Utrata różnorodności biologicznej
Co to jest różnorodność biologiczna?
Bioróżnorodność, lub różnorodność biologiczna, odnosi się do różnorodności lub liczby różnych gatunków zwierząt, roślin, bakterii, grzybów, itp. w danym ekosystemie. Obszary o większej różnorodności biologicznej mają zwykle klimat sprzyjający wzrostowi roślin. Z tego powodu wilgotne, tropikalne obszary są zwykle najbardziej zróżnicowane biologicznie. Bioróżnorodność może odnosić się do bioróżnorodności globalnej lub bioróżnorodności w konkretnym regionie. Części świata znane z wysokiego poziomu bioróżnorodności to Madagaskar, Brazylia, południowo-zachodnie Stany Zjednoczone i Indie.
Co to jest utrata różnorodności biologicznej?
Utrata różnorodności biologicznej odnosi się do spadku różnorodności biologicznej, czyli liczby różnych gatunków w danym ekosystemie w czasie. Utrata różnorodności biologicznej może odnosić się do globalnej utraty różnorodności biologicznej lub do utraty różnorodności biologicznej w danym regionie.
Utrata różnorodności biologicznej jest problemem z wielu powodów. Utrata różnorodności biologicznej w ekosystemie sprawia, że jest on bardziej podatny na zakłócenia, takie jak klęski żywiołowe, nagłe zmiany klimatu i patogeny. Systemy o większej różnorodności biologicznej są zazwyczaj bardziej odporne. Na przykład, jeśli choroba lub nowo wprowadzony szkodnik spowoduje wyginięcie popularnego gatunku drzewa w lesie, nie będzie to miało większego znaczenia dla ekosystemu leśnego, jeśli istnieje wiele innych gatunków drzew, które mogą wypełnić niszę ekologiczną pozostawioną przez drzewo, które wyginęło. Jeśli jednak jest bardzo mało gatunków drzew, jest mniej prawdopodobne, że pojawi się inny gatunek drzewa, który będzie w stanie uzupełnić straty wymarłego gatunku w tym ekosystemie. Może to oznaczać, że organizmy, które polegały na wymarłym gatunku drzewa, nie będą w stanie przetrwać. To z kolei wpłynie na organizmy polegające na organizmach, które polegały na wymarłym drzewie, i tak dalej, tworząc efekt kaskadowy, który może doprowadzić do ekologicznego załamania w tym lesie.
Dodatkowo, bioróżnorodność zapewnia to, co naukowcy określają mianem usług ekosystemowych dla ludzkiej cywilizacji. Usługi te obejmują zapylanie, obieg składników odżywczych i tworzenie stabilnego klimatu, wśród innych globalnych potrzeb. Usługi te byłyby niezwykle kosztowne, gdyby musiały być wykonywane przy użyciu technologii ludzkiej, a nie poprzez naturalne ekosystemy. Utrata różnorodności biologicznej jest więc również zagrożeniem dla cywilizacji ludzkiej, ponieważ zagraża ekosystemom, od których człowiek uzależniony jest w zakresie usług ekosystemowych.
Jakie są czynniki powodujące utratę różnorodności biologicznej?
Ogólnie rzecz biorąc, procesy geologiczne, takie jak wulkanizm i uderzenia asteroid, zmiany klimatyczne i biologiczni najeźdźcy spoza ekosystemu zawsze były przyczyną utraty różnorodności biologicznej. Wiele współczesnych przyczyn utraty różnorodności biologicznej wynika z działalności człowieka, a ostatecznie z takich kwestii jak rosnąca populacja ludzka i nadmierna konsumpcja. Utrata siedlisk, gatunki inwazyjne wprowadzone przez człowieka i antropogeniczne zmiany klimatu są głównymi czynnikami powodującymi obecną utratę różnorodności biologicznej.
Wyginięcie
Co to jest wymieranie?
Wymieranie odnosi się do całkowitego wymarcia gatunku. Wymierania miały miejsce w całej historii życia na Ziemi. Kiedy dochodzi do wydarzenia, które prowadzi do wyginięcia wielu gatunków w tym samym czasie, nazywa się to masowym wyginięciem.
W historii Ziemi miało miejsce pięć dużych masowych wymierań. Pierwszym masowym wymieraniem w historii Ziemi było wymieranie ordowicko-siluryjskie, które miało miejsce około 445 milionów lat temu i doprowadziło do wyginięcia wielu morskich bezkręgowców, w tym trylobitów, gatunków koralowców i ramienionogów. Uważa się, że było ono spowodowane zmianami klimatycznymi i siedliskowymi w wyniku przemieszczania się superkontynentu Gondwany. Drugim dużym masowym wymieraniem było wymieranie dewońskie, które miało miejsce około 370 milionów lat temu, choć mogło trwać nawet 25 milionów lat. Do znanych ofiar tego masowego wymierania należy większość ówczesnych gatunków koralowców, a także placodermy, rodzaj ryb kostnych. Trzecim masowym wymieraniem było najbardziej zabójcze, permsko-triasowe masowe wymieranie, które miało miejsce około 252 milionów lat temu. Naukowcy nie są pewni, co je spowodowało, ale zginęło w nim 95% organizmów morskich i 70% kręgowców żyjących na lądzie. Kolejne masowe wymieranie miało miejsce pod koniec triasu, około 200 milionów lat temu, i utorowało drogę do powstania dinozaurów. Oczywiście same dinozaury zginęły podczas piątego i ostatniego z tych pięciu historycznych masowych wymierań. Około 66 milionów lat temu wszystkie nie-azjatyckie dinozaury wymarły w wyniku połączenia uderzenia asteroidy i przedłużającego się okresu intensywnej aktywności wulkanicznej, co doprowadziło do powstania współczesnych pułapek dekanalnych.
Naukowcy uważają, że jesteśmy obecnie w trakcie szóstego masowego wymierania, zwanego czasem masowym wymieraniem holoceńskim. To ostatnie napędzane jest głównie przez działalność człowieka. Jak dotąd doprowadziła ona do wyginięcia większości megafauny północnoamerykańskiej i australijskiej, a także do zagrożenia pozostałej megafauny afrykańskiej i euroazjatyckiej.
Jakie są czynniki powodujące wymieranie?
W ciągu życia na Ziemi, główne przyczyny wymierania obejmowały zmiany klimatyczne, uderzenia asteroid, duże wybuchy wulkanów i wtargnięcie nowego gatunku do ekosystemu, wśród innych przyczyn. Podstawowym czynnikiem łączącym wiele z tych przyczyn jest utrata siedliska. Jeśli środowisko, do którego dany gatunek jest przystosowany, przestaje istnieć, gatunek ten prawdopodobnie również przestanie istnieć, chyba że zdoła się odpowiednio szybko przystosować.